Güldün komşuna geldi başına

GEÇENLERDE...

İktidar yanlısı olarak tanıyıp bellediğimiz Yeni Şafak yazarı Fehmi Koru, en azılı muarızların bile yapmaktan imtina edeceği türden bir saptama yapmıştı...

Söylediği şöyle bir şeydi:

"Bu AKP’liler Obama gibi geldiler / Bush gibi oldular."

Saptamayı işittiğim anda "Eyvah! Paparayı yiyecek" demiştim...

Haklıymışım...

Başbakan Tayyip Erdoğan, dün partisinin İstanbul ilçe kongrelerinden birinde Fehmi Koru’ya ayarın kralını verdi...

Söylediği şuydu:

"Güya biz iktidara gelirken Obama gibi gelmişiz, şimdi Bush olmuşuz. Sevsinler seni. Yazıklar olsun. Biz ne Obama’yız, ne Bush’uz. Biz biziz."

Ayarı Fehmi Koru aldı ama tasası da beni sardı:

"Fehmi Koru nasıl kurtulur?" diye sayıklamaya başladım...

Ama ne yalan söyleyeyim...

Bir karara varamadım... Çıkar yol bulamadım...

* * *

Önce dedim ki:

Bayrak açsın... İsyan etsin... Sert yapsın... Çıkıp, "Ey Başbakan! Ben istediğimi söylerim... Ben biat medyasının bir neferi değilim" desin... Ya da... "Biraz tahammüllü ol yahu" falan diyerek üst perdeden laflar etsin...

Ancak...

Birdenbire aklıma Fehmi Koru’nun Doğan Grubu’na verdiği öğütler gelmesin mi?

Ne diyordu Doğan Grubu’na Fehmi Koru?

"Başbakan çok güçlü" diyordu... "Karşılık vermeyin" diyordu... "Teslim olun" diyordu... "Gazetelerinizin başındaki elemanları gönderin, yerlerine cici çocukları getirin" diyordu...

Bu türden yazıların mürekkebi bile kurumamışken...

Şimdi Fehmi Koru’nun sert yapması inandırıcı olur muydu?

"Sert yapma" seçeneğinin üstünü işte bu nedenle çizdim...

* * *

Sonra şöyle bir formül üzerinde durdum:

Madem bir "iktidar gücü", Fehmi Koru’ya dirsek atıyor...

O halde neden Fehmi Koru, "başka bir iktidar gücü"ne yaklaşmasın...

Yani... Madem Başbakan Erdoğan, Fehmi Koru’yu defterden siliyor...

O halde neden Fehmi Koru, Çankaya Köşkü’nün defterine adını daha da kalın harflerle yazdırmasın?

Neden Tayyip Erdoğan’ın yerine Abdullah Gül’ü ikame etmesin?

Önce "harika bir fikir" gibi gelen bu formülün de işlemeyeceğini kısa bir sürede fark ettim...

Çünkü...

Tayyip Erdoğan’la arası açılan biri, ne zaman Abdullah Gül’le ilgili iyi şeyler karalasa...

İktidara yakın kanadın kalemleri, "Tayyip Erdoğan ile Abdullah Gül dünya ahret kardeştir / Buna inanmayan kalleştir" diye haykırıyorlar...

"Fitneci" diyorlar... "Aralarını açmaya çalışıyor" diyorlar... "Avucunuzu yalarsınız" diyorlar...

Fehmi Koru’nun bu türden yaklaşımlarla baş etmesi imkánsızdır...

* * *

Çaresizlik içinde Fehmi Koru’ya sesleniyorum:

Ah Fehmi Koru ah!

Keşke, "Gülme komşuna / Gelir başına" şeklindeki atalar sözüne vakti zamanında kulak verseydin de...

Kurtuluşun için formül arayan benim gibileri, böyle elleri böğründe bırakmasaydın...

Kalbim Sıhhiye’de

BUGÜN Ankara’da Sıhhiye Meydanı’nda "Alevi Mitingi" var...

Sonuna kadar destekliyorum bu mitingi...

Eşber Abi’nin teklifiyle "Alevilere Özgürlük" bildirisine de "Ya Allah" diyerek bastım imzamı...

Müptezel Vakit Gazetesi, benim attığım bu imzayı haber yapmış...

Emekli müftü babamı da işin içine karıştırarak, bana "Babandan utan" diye seslenmişler...

"Alevilere özgürlük" istediğim için "dini bütün" babamdan utanacakmışım...

En iyisi bu rezillere şöyle seslenmek...

"Benim babam, kız çocuğu tacizsine kol kanat germeyi alçaklık, bir inanç grubunun özgürlüğünü savunmayı ise onur kabul eder..."

Dengir Bey’e övgü

HERKES diyor ki:

Sağlık sorunu işin bahanesidir...

Esas mesele Başbakan’ın "Ya sev ya terk et" benzeri cümleler kurmasıdır...

Esas mesele Başbakan’ın, "Vatandaş daha ne kadar sabretsin" demesidir...

Dengir Bey, Erdoğan’ın son günlerde Kürt sorunu konusunda "devletçi" bir tutum almasından rahatsızlık duydu... Görevini bırakışı bu yüzdendir...

Eğer gerçek buysa...

Geçmişte Dengir Bey’i en ağır bir şekilde eleştirmiş bir gazeteci olarak...

Şimdi övebilirim...

Çünkü ilkeleri ve siyasi yaklaşımı gereği, iktidar partisinin "iki numaralı" koltuğunu terk etmek, her babayiğidin yapacağı iş değildir...