Sosyal demokrat...

BEN o ‘sosyal demokrat’ı tanırım.

Size ‘memleketin kötü durumda’ olduğunu anlatır.

Onun ‘memleketin kötü durumda olduğunu’ anlatmak için yaratıldığını anlarsınız. Çünkü kimse onun kadar ‘memleketin kötü durumda olduğunu’ iyi anlatamaz.

Ama buna kendisi inanmaz.

‘Memleketin kötü durumda’ olması, onun için memleketin iyi durumda olmasından iyidir.

Sermayesi sadece yakınmaktır.

Tembeldir.

Üretmez.

*

Yeryüzündeki tüm soruların yanıtını o bilir.

Bir tek şeyin yanıtı onda yoktur:

‘Peki, ne yapmalı?’

O zaman; dolmuşun arka kapısından sanki şişman birisini içeri ittiriyormuş gibi yaparak ‘Ulusla birlikte, yoksulun arkasında olmaktan’ söz eder.

Ama yapamaz.

Çünkü o patronları sever.

Sivil örgütlerin, sendikaların, işçilerin, memurların, üniversitelilerin, işsizin, mağdurun kapılarını bilmez.

*

Sevdası yoktur.

Doğrusunu isterseniz o bir sağ partide olsa da olur.

Fark etmez.

Yani aslında ‘Sosyal demokrat’ değildir.

Bizler ona ‘Sosyal demokrat’ dediğimiz için, o da kendini ‘sosyal demokrat’ sayar.

‘Halkı kurtarmaktan’ söz eder.

Ama kurtaramaz.

Bu sefer ellerini mangalda köfte yapıyormuş gibi uzatıp, arada bir hayali köfteleri çevirerek, akşama rakı sofrasında ‘Halkı kurtarmayı beklediğini’ anlarım.

*

Yüreksizdir.

Meydanlarda gözükmez.

Memlekette yoksullar, güçsüzler, kimsesizler, gençler yanar da o asla yanmaz.

Hep ordadır.

Politikada, siyasette, ilde, ilçede, beldede, orada, burada...