Eğer siz bir tercih yapmazsanız sizin yerinize bir başkası yapacaktır... Kadere inanır mısınız diye sorarlar, sorarım...

Cevap veren "evet inanırım" ya da "inanmam" dese ne değişecek bilinmez ama sorulur işte...

Kader...
Yada tercihler...
Oyuncu Deniz Sunat bir röportajda, yazlığında komşusuyla tartışırken vurulup ölen eşinin ardından nasıl dayanabildiğim anlatırken "eşimin ölümünden önce kadere pek inanmazdım ama şimdi bize yazılan bir yolda yürüdüğümüze inanıyorum" diyordu...

Bir süre önce de Mısır'daki terör saldırısında ölenlerden birinin Antalya'ya gitmeyi plânlarken son anda Mısır'a gittiğini okuduk. "Biz de şaşırdık öğrendiğimizde. Bu onunla son konuşmamız" oldu diyordu ölen genç adamın yakınlan.

Okurken alışkanlıkla "kader işte" kısa cümlesi geçti akıllardan olasılıkla...

Bir tercih bizim hayatımızın yolunu çevirene dek pek önemsemiyoruz belki de yolun nerelerden geçtiğini...

Acaba, dayanma noktası "kader"e mi çıkıyor?



***

Evlenme teklif ettiği genç ve güzel kadının ölümüne engel olabilmek için icat ettiği makineyle her seferinde geçmişe dönüp "kadere" engel olmak isteyen genç bilim adamının hikâyesini anlatan filmi izlediniz mi bilmiyorum..

Geçmişe her dönüşünde bir başka yerde, bir başka dakikada ölüyordu genç kadın..

Delikanlı ne yapsa nişanlısının ölümüne engel olamıyordu...

Her tercihi, farklı yollardan, farklı zamanlarda kendilerini bekleyen sona götürüyordu...
Neyi değiştirirse değiştirsin o sonu değiştiremiyordu...


***

O gün orada olmasaydım, o telefona yanıt vermeseydim, o masaya oturmasaydım, o trene binmeseydim, o kapıyı açmasaydım bunların hiçbiri olmayacaktı... Diyor musunuz?
Pişman oluyor musunuz "o gün, o dakikadaki herhangi bir tercihinizden..."
Ben kararsızım...
Acaba tercihlerim beni bambaşka bir yola mı çıkarıyor yoksa mutlaka tecrübe edinmem gereken o sona mı?

Çok yakın bir zamana kadar sınandığımı ve doğru tercihler yaparsam daima ödüllendirileceğimi düşünürdüm...

Oysa şimdi yine sınandığımı ama neyi seçersem seçeyim finalin aynı olduğunu düşünmeye başladım..

Zaman ve uzunlukları farklı olan o yolda tanıdıklarımın ve yaşadıklarımın sayısı artıyor ya da azalıyor... Birinde az pişmiş, birinde çok pişmiş çıkma ihtimali ile yürüyorum...

Birinde renkli bir hayat var diğerinde renkler soluk...

Belki biri daha eğlenceli diğeri daha engebeli..

Ama sonunda, en sonunda hepsi aynı yere çıkıyor...


***

Yolculuğun nasıl geçtiğidir önemli olan...
"Nasıldı?.."
"Güzel bir hayattı. Pişman değilim. Düştüm kalktım, kavga ettim, sevdim, kaçtım, başardım, kaybettim... Ama çok eğlendim... Üstelik hepsi benim tercihimdi."


***

Siz bırakırsızanız ipin ucunu, başkası çekiyor işte sonunda.

Yap diyorlar, yapma diyorlar, belki de sizin olan o hazineyi alıyorlar..

Son aynı sonsa eğer o yola sahip çıkmak gerek...

Yolculuk bizim yolculuğumuz çünkü...