Bakıyorum, bazı arkadaşlar Mehmet Ali Ağca'nın tahliye edilmesine şaşırdı.

Ben şaşırmadım.

Çünkü onlar demokrasiyle idare edilen bir hukuk devletinde yaşadığımızı sanıyorlar.

Ben sanmıyorum, öyle olmadığını biliyorum.

Milliyetçilik, din, futbol takımı, namus, hemşehrilik, devlet vs. adına adam öldürmenin kutsal sayıldığı bir ülkede yaşadığımızın farkındayım.

Katillere kahraman muamelesi yapan bir popüler kültürün durmadan pompalandığını ve desteklendiğini görüyorum.

Bu ülkede ses yarışmasında katil olduğu ortaya çıkan bir çocuk halkın oylarıyla birinci oluyor.

Kurtlar Vadisi diye bir dizi devlet adına (ne demekse) kan dökenleri yüceltiyor.

Töre cinayetlerinde küçücük kızları katledenlerin cezaları hafifletiliyor.

Sorumlu bazı generaller, faili meçhul cinayetleri soruşturan meclis komisyonuna ifade vermeyi reddediyor, gitmiyor.

Milli maçtan sonra balkonlardaki kız çocuklarını vuranlar "Milli hislerim galeyana geldi" diyerek toplumdan şefkat bekliyor..

Katiller "Türkiye seninle gurur duyuyor!" diyerek omuzlara alınıyor.

Kurban bayramlarında artık çocukluğumuzda olduğu gibi koyun ya da koç değil; manda, boğa kesiliyor. Elleri bıçaklı bir takım adamlar sokak ortalarında koca mandaları bıçaklıyor, boynunu kamayla delik deşik ediyor, baltayla hayvanın ayaklarını kesiyor.

Tavuk itlaf edeceğiz diye işkence yapan birtakım görevliler zavallı hayvanları ya diri diri toprağa gömüyor ya da üzerlerine benzin döküp yakıyor.

Herkes belinde silahla dolaşıyor ve trafik kavgalarında silaha sarılıyor.

Milletvekilleri bellerindeki silahlarla meclise silahşor gibi giriyorlar.

On binlerce faili meçhul cinayetin hesabını kimse sormuyor.

Solcu Ecevit çiftinin af kanunuyla, duvara yazı yazan öğrenciler hapiste çürürken ırza geçenler, boğaz kesenler, çocuk öldürenler serbest bırakılıyor.

Öyleyse söyleyin:

Bu memlekette Mehmet Ali Ağca niye serbest bırakılmasın.

Şiir mi yazdı, duvara yazı mı yazdı, üniversite mi yönetti ki hapiste yatsın.

Hatta niye meclise girmesin, niye Türk büyüklerinden biri olmasın.

Ört ki ölem!

Bakıyorum, bazı arkadaşlar Mehmet Ali Ağca'nın tahliye edilmesine şaşırdı.

Ben şaşırmadım.

Çünkü onlar demokrasiyle idare edilen bir hukuk devletinde yaşadığımızı sanıyorlar.

Ben sanmıyorum, öyle olmadığını biliyorum.

Milliyetçilik, din, futbol takımı, namus, hemşehrilik, devlet vs. adına adam öldürmenin kutsal sayıldığı bir ülkede yaşadığımızın farkındayım.

Katillere kahraman muamelesi yapan bir popüler kültürün durmadan pompalandığını ve desteklendiğini görüyorum.

Bu ülkede ses yarışmasında katil olduğu ortaya çıkan bir çocuk halkın oylarıyla birinci oluyor.

Kurtlar Vadisi diye bir dizi devlet adına (ne demekse) kan dökenleri yüceltiyor.

Töre cinayetlerinde küçücük kızları katledenlerin cezaları hafifletiliyor.

Sorumlu bazı generaller, faili meçhul cinayetleri soruşturan meclis komisyonuna ifade vermeyi reddediyor, gitmiyor.

Milli maçtan sonra balkonlardaki kız çocuklarını vuranlar "Milli hislerim galeyana geldi" diyerek toplumdan şefkat bekliyor..

Katiller "Türkiye seninle gurur duyuyor!" diyerek omuzlara alınıyor.

Kurban bayramlarında artık çocukluğumuzda olduğu gibi koyun ya da koç değil; manda, boğa kesiliyor. Elleri bıçaklı bir takım adamlar sokak ortalarında koca mandaları bıçaklıyor, boynunu kamayla delik deşik ediyor, baltayla hayvanın ayaklarını kesiyor.

Tavuk itlaf edeceğiz diye işkence yapan birtakım görevliler zavallı hayvanları ya diri diri toprağa gömüyor ya da üzerlerine benzin döküp yakıyor.

Herkes belinde silahla dolaşıyor ve trafik kavgalarında silaha sarılıyor.

Milletvekilleri bellerindeki silahlarla meclise silahşor gibi giriyorlar.

On binlerce faili meçhul cinayetin hesabını kimse sormuyor.

Solcu Ecevit çiftinin af kanunuyla, duvara yazı yazan öğrenciler hapiste çürürken ırza geçenler, boğaz kesenler, çocuk öldürenler serbest bırakılıyor.

Öyleyse söyleyin:

Bu memlekette Mehmet Ali Ağca niye serbest bırakılmasın.

Şiir mi yazdı, duvara yazı mı yazdı, üniversite mi yönetti ki hapiste yatsın.

Hatta niye meclise girmesin, niye Türk büyüklerinden biri olmasın.