Kadınımızın umudu 2006

2005’i geride bırakıyoruz… Acı, tatlı bir yıl geçti…

Aslında kadın için 2005 yılında değişen bir şey olmadı…

Yine ikinci sınıf insan muamelesi gördü. İşe girebilme yarışında yine gerilerde kaldı…

Gazeteler boy boy kadın fotoğrafları ile doluydu.

Kimi zaman bir erotik sömürü için, kimi zaman bir magazinel azınlığın aşk öyküsü için. Ama bolca “Malatya Çocuk Yuvası”ndaki dehşet fotoğrafları ile gazetelerde boy gösterdi…

Magazin dünyasının kızları, sanki Türkiye’de tüm kadınların yaşam tarzıymış gibi anlatıldı…

Kadınlarımız geçen yıl ekonomik darbeyi en derinden yaşayan kişilerdi…

Çünkü, ellerindeki dar bütçe ile aile geçimini üstlendiler…

Çarşı pazarda birçok kadını çaresizlik içinde kıvranırken gördüm…

Bir kadın olarak yüreğim sızladı…

Yine kızlarımız okula gönderilmedi…

Kampanyalar düzenlendi… Ve o güzelim gençlerimiz birkaç “medya meraklısı”nın kurbanı olarak gazetelerde boy gösterdi..

Çoçuk Esirgeme Kurumu'na bağlı yuvalarda barınan genç kızlarımız yine tacizlere uğradı. Birçok genç kızımız bu yuvalardan kaçtı…

Asıl darbe ise Malatya Çocuk Yuvası’ndaki görüntülerden geldi..

Görüntüler gerçekten dehşet vericiydi..

İlk bakışta hepimiz o davranışları sergileyen kadınlara kızdık..

Ama hiç düşünmedik, bu kadınları bu duruma getiren sosyal travma neydi..

Hiç kimse sormadı; bu kadınlar nasıl geçiniyor…

Kesin evde kocasından da dayak yiyordu…

O olayda en az kusurlu olan kadındı…

Ama yine en güçsüz kimlik diye o suçlandı…

Sığınma evlerinin dramı ise ayrı bir sorun…2005 yılında hiçbir ilerleme olmadı…

Birde kimsenin fark etmediği bir olay daha var…

Bazı kişiler minicik kızlarımızı sokaklarda dilendiriyor…

Parlamentoda temsilcimiz olmadığı için sorunlarımız da yeterince tartışılmadı..

Sayın Bakan’ın ise varlığından pek haberdar değiliz..

2005 kadınlarımız için hiçte iyi bir yıl değildi..

Umarım 2006 öyle olmaz..

Ama, bu verilere göre 2006 yılında galiba 2005’i arıyor olacağız…