ABUK SABUK REKLAMLARA MAHKUM MUYUZ?

Modern hayatın bir gereği olarak hemen hepimiz televizyon seyrediyoruz.

Renkli camda herkese göre program var.

İsteyen belgesel kanalı izliyor, isteyen yerli dizi, isteyen bilmem ne star programını…

Hangi kanalı veya hangi programı seyredersek seyredelim kaçamadığımız tek gerçek var:

Reklamlar!

* * *

Tamam bir kanalın geliri reklamlardandır; bunu anlarız…

Tamam ülkemizin Başbakanı canlı sohbet programında gündemi ilgilendiren en önemli açıklamayı yapmaya hazırlanırken, “şimdi bir reklam arası” sözüyle lafı ağzına tıkanır; bunu da anlarız…

Bize göre böyle bir mazeretle işi gücü çok olan makam sahibi bir insanın vaktinin çalınması ayıptır ama kendisi bunu anlayışla karşılıyorsa, vatandaş olarak biz de anlayışla karşılarız…

Ama bu saçma sapan reklamlara katlanmak zorunda mıyız birader?

* * *

Akıl almaz bütçeli reklamların yayını kadar hazırlanması da bazen astronomik rakamlara mal olabilmektedir.

Tabii ki bu uçuk rakamlı bütçeler ürünlerin fiyatına da doğrudan yansıtılmaktadır!

Yani seyrettiğimiz reklamların parası bizim cebimizden çıkmaktadır.

O halde doğru düzgün reklam istemek bizim hakkımız değil midir?

Firmaların ürünü satın alanların cebinden çıkan dev reklam bütçeleri özensiz hazırlanmış, ürüne yönelik mesajı bile doğru düzgün vermekten aciz; senarist, yönetmen vesairenin tabiri caizse mastürbasyon yaptığı absürd reklamlara harcanmamalıdır.

* * *

“Yaratıcılık” söyleminin arkasına sığınarak ucube metin ve senaryolar yazan, sokağa bir defa bile inmemiş, Türkiye’yi Nişantaşı’ndan ibaret belleyen yeni yetme bebelerin reklam anlayışına mahkum edilmek; bence en az AB üyeliği veya Kürt sorunu kadar önemlidir.

Çünkü reklamlar hayatımızın artık vazgeçilmez bir parçasıdır.

Kimse bize “hedef kitle” veya “çocuğun seviyesine inme” martavalı okumaya kalkmasın, bu reklamlar bu seyirciye on numara küçük geliyor.