AHLAK NEREYE KAYBOLDU?

Bırakın canım okullarda çocuklara sabahları “Türküm, doğruyum..” diye başlayan “andımızı” okutup okutmamayı…

Bırakın dağlardaki “Ne mutlu Türküm diyene” yazılarını silip silmemeyi…

Bırakın bu memlekette “Kürt mü daha asildir; yoksa Türk mü?” tartışmalarını…

Ve bırakın bu ayakları!...

* * *

Çünkü memlekette ahlak seviyesi en hercai borsadan da beter dibe çakıldı!

Bu millete bir şeyler oldu:

İster kız olsun, ister erkek olsun; cinsel tacizden kurtulabilene aşk olsun…

Yaş sınırı da yok Allahsızların!

Hatta gazete köşelerinden Allah adına fetva verenler de var bu işin içinde!

* * *

Ergenliğe adım atan kız ve erkek çocukları sapıkların direkt hedefinde!

Yukarıdaki cümlede geçen ifadeye aldanıp da hemen rahatlamayın sakın:

Geçen sene İzmir’de kundaktaki bebeye bile tecavüz etmişlerdi!

* * *

Sapıklar erkek yada kız demeden her gün kaç çocuğun ırzına geçer oldu!

Ya eskiden bu kadar olay yoktu; yada medyada yer almıyordu?

* * *

“Güzel ahlak”; tüm dinlerin ve öğretilerin insana aşılamaya çalıştığı bir erdemdir.

Dertler, sıkıntılar ve borçlar insanın hayatını zorlaştırabilir ama “güzel ahlak”; her şartta insanın sahip olması gereken bir şeydir.

Türkiye yıllardır medya aracılığıyla yürütülen bir psikolojik savaşın etkisi altındaydı.

Gazete, dergi ve televizyonlarda hikayeleri anlatılan “çıplak ve kolay” kadınlar, cinselliği kulaktan duyma öğrenen gençlerin rüyalarını süslüyordu.

Kadınlar sanki birey değil de; bir “ihtiyaç giderme” aracıydı.

Bu kadar yoğun bir görsel “cinsel saldırıya” maruz kalan Türk toplumunda bir ahlaki sarsıntı yaşanacağını bekliyorduk.

Ama açıkçası böylesine büyük çaplı bir ahlaki çöküntü beklemiyorduk!

* * *

Yıllar önce okuduğum ve sanırım henüz Türkçe çevirisi yapılmamış olan Jeremy Seal’in “ A Fez of the Heart” (Kalpteki Fes) isimli kitabını hatırladım:

Öğretmenlik için Türkiye’ye gelecek olan yazar; İngiltere’de bulunan bir Türk turizm ofisine gitmiş ve burada Türkiye ile ilgili bir tanıtım filmi izlemişti.

Bu filmde üstsüz kızlar kumsallarda neşe içinde koşuyor, güneş ve denizin tadını çıkarıyordu.

Yazar Türkiye’ye gelip, buradaki gerçeklerle yüzleştiğinde kendi kendine şu soruyu sormuştu:

Gerçekte Türkler’in gönlü hangi “kırmızıya” daha yatkındı?

Genç kızların güneşte kızarmış pembe memelerinin mi; yoksa kalbinde gizlice taşıdığı muhafazakarlık timsali fesin mi?

Yazar o gün için buna; fesin kırmızısı yanıtını verse de; bugün durum bir hayli değişmiş gibi görünüyor?

Türk erkekleri artık nerede olursa olsun “kırmızı” görmeyiversin, hemen saldırıyor!

* * *
Her gün yeni bir iğrenç taciz ve tecavüz olayı okumaktan artık hepimize gına geldi!

Olayın kendi iğrençliği yetmezmiş gibi, mahallede “ağabey” olarak bilinen en az on - onbeş kişi de bu suçun failleri olarak yakalanıyor!

Sen aklımıza mukayyet ol Ya Rabbim!

Biz artık kıçımıza teneke falan mı bağlayıp da dolaşırız, onu bilemem?