Benim size verecek oyum yok!

Şu seçim zamanlarında bana hep afakanlar basar.

Yani ne bileyim; gereksiz, sıkıcı, beyhude bir iş gibi gelir bana şu propaganda dönemleri.

Belki de politikadan hiç anlamadığımdan, bu işi bir türlü sevemediğimdendir kim bilir ?

Evet hiç anlamam ben bu işlerden.

Hele hele, o parti teşkilatlarının, il/ilçe binalarında "Onca insan neler yapar ?" diye düşünürüm bu binaları her gördüğümde.

Ama hiç zamanımı harcayıp, araştırma gereği de hissetmem.

Ve işte yine bana afakanlar bastıran o dönemlerden biri daha geldi çattı.

28 Mart’ta yerel seçimler var.

Yaşadığımız ilin, ilçenin, beldenin, köyün, semtin yöneticilerini seçeceğiz.

Gene yollar alelacele, göstermelik asfaltlanacak, gene göz boyama niyetine 3-5 kıçı kırık kaldırım taşı düzenlemesi yapılacak, gene gözümüz boyanmaya çalışılacak.

Bir de, bu günlerde biz halk kesimine bir itibar, bir itibar sormayın gitsin.

Meğer ne kadar önemliymişiz.

“Her şey sizin için!”, “Birlikte yöneteceğiz!”, “Halka hizmet, hakka hizmet!”, “Hizmet aşkıyla yollara düştük!”, “Yoksula aş, kimsesize arkadaş...Geliyor adayınız Sallabaş!.. vs. vs...

Vay be!... 

Aslında ne kadar hizmet aşkıyla yanıp tutuşan memleket evladı varmış da, biz bihabermişiz.

Hem ne hizmet aşkı...

İnsan evinde hasta mı, çocuğu mu uyuyor , dinleyen kim ?

Gardırop yüksekliğinde kolonlarla, ciğerindeki hava tükenene kadar avaz avaz feryat ederek hizmet için adeta yalvaran yalvarana...

Ama beni en çok öfkelendiren, o iğrenç afişler!...

Evet o üzerinde bıyıklı bıyıklı, yapmacık gülüşlü, çirkin adamların fotoğraflarının bulunduğu afişler...

Her temiz ve boş duvara birbiri üzerine yapıştırılan, çevrede kirlilik, insanda ruh bozukluğuna yol açan o sevimsiz kağıt parçaları...

Tarihi mekanların duvarlarını bile talan etmişler!...

Görme özürlü vatandaşlarımıza da görenler anlatsın Allah aşkına...

Çünkü onlar da oy verecek...

Yüzyıllar önce, binlerce kilometre yolu at arabası üzerinde gelip, her biri estetik ve mimari harikası olan tarihi mekanlara can vermiş olan duvar taşlarının üzerine binlerce, on binlerce yapıştırmışlar o çirkin suratlarından...

Ve bu insanlar bizi yönetecek!...

Modern şehirlere, estetik kentlere onların sayesinde kavuşacağız!...

Vah benim canım memleketim vahhh!...

Yeminle söylüyorum, ağlamak geliyor içimden.

Feryat etmek istiyorum suratlarına karşı:

“Benim size verecek oyum yok!” diye.