Yılan hikayesine dönen “Aria” olayı, dün nihayet sonuçlandı.

Telecom Italia Mobile (TIM) ile hükümet arasında sürdürülen pazarlıklar, İtalya Başbakanı Silvio Berlusconi ve Başbakan R. Tayyip Erdoğan’ın son noktayı koyması ile, sonuçlandı ve Aria ile Aycell ticari bir evlilik yaptı.

Böylelikle Aria’nın tahkime gitmekten vazgeçmesi ile, Türkiye’de, 2,5 milyar dolarlık bir tazminatı ödemekten kurtulmuş olmakla kalmayıp, zarar eden bir şirketini kurtarmış oldu.

Türkiye’deki siyasi liderler, yıllar boyunca fizibiliteler yapmadan, rantabl olup, olmayacağını düşünmeden, yatırım adı altında, bu ülkenin parasını har vurup, harman savurdular.

Komünist rejimlerde bile, eşi-benzeri görülmemiş atıl yatırımlarla, Anadolu yatırım çöplüğüne döndü.

Neredeyse her gün, siyasi propoganda olarak kullanılan temel atmalar, kurdela kesmeler sonunda ülke, akıl ile yönetilen batılı ülkelerin avucunun içine bakar oldu.

Seçim zamanlarında, oy kaygısı ile, bu her biri dipsiz kuyu olan işletmelere istihdam edilen insanların, sonunda kaçınılmaz olarak çocukları, işsiz, aşsız kaldı.

Ama onlar, kar eden bir işletme açmak kadar, kar etmeyen bir işletmeyi kapatmanın da ne kadar akıllıca olduğunu idrak edemedi; ya da etmek istemedi.

“Salla başını, al maaşını” zihniyetini hayat tarzı edinmiş bürokrasi sayesinde, koskoca bir ülke, terk edilen yatırımlar ülkesi oldu.

Ama artık sokağa atılacak, kaybedecek bir şeyler kalmadı. Aycell örneğinde olduğu gibi bundan sonra süratle bu ülkenin akıllı yatırımlara ve ortaklıklara ihtiyacı var.

Bu anlaşmada emeği geçen herkesi ayakta alkışlıyorum.

Demek ki, aklın ve dirayetli yöneticilerin çözemeyeceği sorun yok.

Demek ki, isteyince, azmedince, akılcı düşünüp, başarıya hedeflenince oluyor.

Çünkü, toplumları refaha çıkaran, içi boş icraatlar ve söylemler değil, ‘akıl’dır.