Yazarımız Mehmet Aycan'ın "İki kayıp ve Babıali anıları " başlıklı yazısı...

Türk basını önemli bir kan kaybına uğradı…

İki düşünce insanı kaydı bu dünyadan…

Duygu Asena Türkiye’deki feminist hareketin kalemşörü, savaşçısıydı.

Yakınlığım hep simaen tanışmaktan öte geçmedi.

Düşüncelerindeki sivrilik, dilinin keskinliği, hep beni ürküttü…

Ama hem basın dünyasına hem de düşün yapımıza önemli katkılar yaptı…

Allah rahmet eylesin…

Halit Çapın Babıali’de Türkçe’yi en iyi kullanan kişiydi…

Hep kıskandım Halit ustayı…

Milliyet’te, Güneş’te ve Hürriyet İstanbul ilavede birlikte çalıştık…

Hürriyet İstanbul’u hazırlarken en büyük amaçlarımızdan biri de rahmetli Faruk Şensoy ile Halit Çapın’ı aynı sayfada buluşturmaktı…

Türkiye’nin kalemine diktatörlük edip, Türkçe’yi doruğa taşıyan bu iki kalem ustasını bir arada yazılarını okumak keyifli olacaktı.

Olmadı…

Neden olmadı tam hatırlamıyorum…

Ama Halit Usta uzun süre yazdı…

Şensoy ile son kez Hıdır’ın Bar’ında (TGC lokali) o taburelere tünemiştik…

Akbabalar gibiydik…

Saatlerce konuştuk…

Daldan dala atladık… Şensoy’un, yazılarını okumak kadar sohbetini dinlemekte keyifliydi…

Tıpkı Halit usta gibi…

Hürriyette yazdığım bir yazıda; Halit Çapın’ın ‘Bay Alkolü Takdimidir’ adlı kitabına atfen, ‘Hep rakı nasıl bırakılırı 'yazdı. Hiç 'nasıl keyifli içiliri yazmadı’ diye yazmıştım…

Halit Usta’nın yanıtı yine kıvrak ve ustacaydı: ‘Bir çok defa yazdım demek okumadın… Masamda da bulundun demek kötü gözlemcisin.’

‘İleriye dönük bir belge talebimdi’ gibi garip savunmama ben bile inanamadım…

Benim kuşağım ustalarını kaybediyor…

Onlar geriye; anılar, eserler ve iyi elemanlar bıraktı…

Bizim kuşak ise alaylı-mektepli, Ankaralı-İzmirli kavgasına takıldı…

Kaybeden Babıali oldu…

Türk Basını başın sağ olsun…