Roger Hardy
BBC Orta Doğu uzmanı

Yaser Arafat, uzun süren iktidarı boyunca herhangi bir kişiyi halefi olarak göstermemeye özen gösterdi.

Diğer Arap liderleri gibi rakiplerine karşı uyanık davrandı- hatta en yakın çalışma arkadaşlarına karşı bile dizginleri elden bırakmadı.

2001 yılının Haziran ayında Filistinli üst düzey yetkili Faysal Hüseyni’nin ölümü, Filistinli liderler kadrosunun birer birer siyaset sahnesinden silindiği izlenimini güçlendirdi.

Ancak sağlık durumunun kötüye gitmesi ardından yerine kimin geçeceği spekülasyonları yoğunlaşmıştı.

Adaylar

Adaylar iki grupta toplanıyor. Bir yanda, uzun yıllar boyunca Arafat’la çalışmış olan yaşı hallice isimler var.

Diğer yanda ise adından son dönemlerde bahsedilen ve ön saflarda yer alan daha genç adaylar.

İlk gruba girenler, Filistin hareketini başlatan Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ) saflarında Ürdün, Lübnan ve Tunus’ta geçen sürgün yılları boyunca çalışmış.

Arafat bu kişilere güveniyor; ama Batı Şeria ve Gazze’de yaşayan Filistinliler, onları yabancı olarak görüyor.


Bazen ’Tunuslular’ diye de anılan bu kişilerden bazıları, yolsuzluk suçlamalarıyla lekelenmiş durumda.

Bu gruba girenler:

Ahmed Kurey (Ebu Ala olarak da tanınıyor), Filistin Başbakanı ve İsrail ile 1993 yılında imzalanan Oslo Barış Anlaşması öncesindeki gizli görüşmeleri yakından izleyen bir isim

Mahmut Abbas (Ebu Mazen), İsrailliler ile sık sık müzakereler yapan ılımlı bir siyasetçi

Nebil Şaat, eski bir işadamı ve şu anki yönetimin Dışişleri Bakanı

Yaser Abed-Rabbo, geçmişte sol kanat fraksiyonların üyesi olan ancak şimdi FKÖ’de çalışan üst düzey bir yetkili.

İkinci grupta kimler var?

İkinci grupta ise içeriden isimler var; yani FKÖ sürgündeyken İsrail işgalin altındaki topraklarda yetişen genç isimler.

’Tunuslular’dan daha güçlü kaynakları var; yerel liderliğin tadına, İsrail’e karşı 1980’lerin sonunda başlayan ilk direnişte, yani Birinci İntifada’da vardılar.

Muhammed Dahlan, Gazze’nin eski güvenlik şefi. İsrail ve ABD’nin desteklediği bir isim.

Cebril Racub, Dahlan’ın Batı Şeria’daki eski meslektaşı.

Her ikisi de Arafat’ın bazen desteklediği, bazen de dışladığı isimler oldular, ama hala etkililer ve İsrailliler ile anlaşmak konusunda kayda değer deneyimlere sahipler.

Diğer bir yerel lider ise adı daha çok son intifada sırasında duyulan Mervan Barguti.

Barguti, Arafat’ın Batı Şeria’daki siyasi örgütlenmesi El Fetih’in başındaydı.

Pekçok gözlemci Mervan Barguti’nin, Arafat’tan sonra en sevilen Filistinli siyasetçi olduğu görüşünde.

Şu anda İsrail’de hapiste bulunan Barguti, beş kez ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.

Oslo Barış Anlaşması’nı sıkı biçimde destekleyen Barguti, İsrail topraklarındaki İsrailli sivillere yönelik saldırılara karşı çıkmıştı.

Ancak 2002 yılında son intifadanın başlamasıyla, daha militan bir anlayışa kaydı.

Mervan Barguti, Şaron’un Gazze’den çekilme planını ’intifadanın büyük başarısı’ olarak görüyor ve plana destek veriyor.