Ankara 1 No'lu DGM'nin, kapatılan DEP'in eski milletvekillerinin yeniden yargılandığı davanın gerekçeli kararında, "Leyla Zana, Hatip Dicle, Orhan Doğan ve Selim Sadak'ın, süreklilik gösteren faaliyetlerinin tür ve niteliklerine göre PKK'nın siyasi kanadında yer aldıkları, fikirlerini de PKK'nın silahı olarak kullanan örgüt üyesi oldukları" belirtildi.

Ankara 1 No'lu DGM'nin 53 sayfalık gerekçeli kararında, Zana, Dicle, Doğan ve Sadak'ın, bölücü terör örgütü üyesi oldukları gerekçesiyle Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 168/2. maddesi ve Terörle Mücadele Kanunu'nun "ceza artırımını" öngören 5. maddesi uyarınca 15'er yıl ağır hapis cezasına çarptırıldıkları anımsatıldı.

DGM hakimlerinin birinci sınıf olup tarafsız ve bağımsız oldukları belirtilen kararda, "Hakim ve savcıların atanmasında siyasi iktidarın hiçbir etkisi yoktur" denildi.

Hükümlülerin davanın son üç duruşmasına kendi istekleriyle katılmadıklarına işaret edilen kararda, insan haklarına aykırı olacağından dolayı DEP'lilerin duruşmaya zorla getirilmedikleri ifade edildi. "DGM'ler Türk milleti adına karar verir. DGM'ye hiçbir makam, hiçbir merci ve kişi emir ve talimat veremez" denilen karada şunlar kaydedildi:

"Öldürme veya yaralama olayına katılmayan, sadece PKK örgütünün merkez komitesinde yer alıp örgütü sevk ve idare edenler fikir suçlusu mu sayılacaktır? Hükümlüler, PKK'nın kurmak istediği Kürt devletinin yöneticisi gibi hareket ederek, emir ve talimat almak üzere Bekaa Vadisi'ndeki Abdullah Öcalan'ın kapısına gitmişler, ondan aldıkları talimatları Türkiye'de faaliyet gösteren PKK örgüt mensuplarına ulaştırmışlardır. Milletvekilliğinden ve yasama dokunulmazlığından istifade ederek, TBMM lojmanlarını örgüt evi gibi kullanmışlardır. Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde oturan ve Türkiye Cumhuriyeti devletinin yanında yer alan Kürt kökenli vatandaşlarımıza devletin yanından ayrılarak, PKK saflarında yer almalarını sağlamak için tehdit ve baskı uygulamışlar, yurtdışında yapılan toplantılarda Türkiye Cumhuriyeti Devleti aleyhine propaganda yapmışlardır."

Gerekçeli kararın "hüküm" bölümünde 8 Aralık 1994 tarihli hükmün, CMUK'un 341/1. maddesi uyarınca tasdik edilmesine oybirliğiyle karar verildiği, infazın ertelenmesi taleplerinin de reddedildiği belirtildi.