İstanbul’da tatil, peki ya Doğu?

Bunlar da bizim evladımız
İstanbul’da bir karış kar yağdı diye okullar üç gündür tatil. Oysa Doğu’da milyonlarca çocuk soğuk ve karla boğuşarak okullarına gidiyor

Vatan gazetesinden Atilla Güner imzalı haberi alıntılayarak aktarıyoruz...

Erzurum’un Tuzcu Köyü’ndeyiz. Burası kent merkezine 10 km uzakta, güneyde bildiğiniz küçük köylerden. Anayoldan köye girerken iklimin coğrafyanın ne kadar hızlı değiştiğine tanık oluyoruz. Yerli otomobilimizin lastikleri buzların üzerinde yalpalayıp duruyor. Yerdeki kar kalınlığı 50-60cm’i buluyor. Evlerin saçaklarından çocuk boyunda buzlar sarkıyor. Hepsi düştü düşecek gibi. Etrafta kimse yok. Uçaktaki anonsa göre geride bıraktığımız İstanbul -1, Erzurum ise -9 derece.

Isı eksi 15 derece

Ancak Salı günü 13.00’de terkettiğimiz İstanbul’daki hava ile buradakini kıyaslamak mümkün değil. Kuru ayazla birlikte hava sıcaklığı -15’lerin de altında gibi. Biraz ileride bacası tüten minicik, kutu gibi, çizgi filmlerden çıkmışçasına bir okul var. Oraya yöneliyoruz. 46 öğrenci, 10 metrekarelik iki ayrı sınıfta heyecanla eğitimini sürdürüyor. Bir sınıfta henüz okulun başındaki birinci sınıf öğrencileri; diğerinde ikinci ve üçüncü sınıf öğrencileri var. Sobaları harlı yanmıyor. İstanbul’dan geldiğimizi söylediğimizde en küçükleri bile bıyık altından gülüp, "Siz de ne kadar kar yağıyo amca, okullarınız hep kapalı. Dozeriniz mi yok?" diye soruyor. Bir ara sınıfa güzel gözlü bir çocuk giriyor. Onu hatırlıyoruz. Biz okula girerken o çıkıyordu. Sormuştuk, ’nereye?’ diye. ’Hastayım, eve gidiyorum’ demişti. İşte o Hatice Süscan’mış. "İlacımı içtim, geldim" deyince şaşırıyoruz. O, şartlar ne olursa olsun okulda olmak istiyor. Muhammet Nuri Şam’ın babası İstanbul’da inşaat işçisi. O da yürüyerek okuluna gelmiş. İstanbul’da olsa O’na da gelme diyeceklerdi. Öğretmen Aydın Yelgün, "Bizim Doğu’nun çocukları azla yetinmeyi, soğukla yaşamayı, hep mutlu olmayı iyi bilirler. Tatilde bile okul özlemiyle yanıp tutuşurlar. Buralarda okumak yarın daha güvenli olmak demektir. İstanbul’daki çocukları zaman zaman sınıfta konuşuruz. Anlamakta zorluk çekerler" diyor.

8.600 öğretmen var

Bazı çocukların ayaklarında kara lastik var. Muhammet’de onlardan biri. Bu fotoğrafı daha sonra Erzurum İl Milli Eğitim Müdürü Ahmet Er farkedince hemen yardımcılarına not aldırıyor: "Yarın İstanbul’dan gönderilen botlardan Köyümüze hemen gönderin." Bu şekilde 2 bin bot dağıtıldığını söylüyor İl Milli Eğitim Müdürü. Çocukların çoğunda şapka, kaşkol, eldiven gibi bizlerin Batı’da küçük bir rüzgar değişiminde hemen sarındığımız eşyalara sahip değiller. Ama soruyoruz, ortak bağırışları küçücük sınıfı çınlatıyor: "Çok mutluyuz! Okulumuzu öğretmenimizi, köyümüzü çok seviyoruz!"

İl Müdürü Ahmet Er, 196 bin ilk ve orta öğrenim öğrencisinin olduğu kentte 8 bin 600 öğretmenle Doğu’daki çocukların geleceğini hazırlıyor. Zorluğun farkında. İmkanları en iyi şekilde değerlendirip çocukları eğitirken çoğu insanın farkında olmadığı bir gerçeği de ifade ediyor: "Buraları bir başkadır. İstanbul’dan Ankara’dan bakınca her şeyi anlamak mümkün değil."