İki yabancı gazetede yayınlanan Kürtlere özerklik isteyen ilan, Leyla Zana ve arkadaşları ile Kürt Enstitüsü Başkanı Kendal Nezan’ı karşı karşıya getirdi.

Kendal Nezan’ın Leyla Zana, Hatip Dicle, Orhan Doğan ve Selim Sadak’ın da aralarında bulunduğu 200’ü aşkın kişinin adını koyduğu metnin son halini hiç kimseye göstermeden ‘emrivaki’ yaparak gazeteye verdiği ortaya çıktı.

Aralarında Leyla Zana ve eski DEP milletvekili arkadaşlarının da bulunduğu 200’ü aşkın kişinin imzasını taşıyan Herald Tribune Gazetesi’ndeki ilanı, Paris Kürt Enstitüsü Başkanı Kendal Nezan’ın organize ettiği ortaya çıktı. Ancak ilanın son halinin imzalayanlar tarafından görülüp görülmediği konusunda Kendal Nezan ve eski DEP’liler çelişkili açıklamalar yaptılar. Kendal Nezan’ın aralarında Leyla Zana ve eski DEP milletvekili arkadaşlarının da bulunduğu kişilerle görüşüp ‘sözlü onay’ aldıktan sonra metnin son halini göstermediği öne sürüldü. Ancak Nezan, Zana ve arkadaşlarının ilan metnini 15 gün önce okuyup onay verdiklerini söyledi. İlanı gazetede görünce şaşırdıklarını belirten Zana ve arkadaşları, yine de dün yaptıkları ortak açıklamada, ‘federatif çözüme karşı olduklarını’ vurgulamakla yetindiler ve Kendal Nezan’ı suçlamamaya özen gösterdiler. Edinilen bilgiye göre, Leyla Zana, ilan hazırlığında olduğunu bildirmek üzere arayan Nezan ile bir süre önce görüştü. Zana, telefon görüşmesinde bugüne değin kamuoyu önünde savunduğu görüşlerin dışında bir ifadenin metinde yer almamasını isteyerek, ‘Koşul içeren bir metne imza koymayız’ dedi. Özellikle federasyon konusunun metne konulmamasını istedi ve ‘federatif çözüm bu çağın yapısına uygun değil’ dedi.

Federatif çözüme taraftar değiliz

Leyla Zana ve arkadaşları tarafından dün yapılan yazılı açıklamada, özetle şöyle denildi: ‘Altını çizerek önemli vurgulamak isteriz ki, bazı Kürtler, Türkiye’de Kürt sorununun çözümü için İspanya’yı, İrlanda’yı, İtalya’yı hatta Kıbrıs’ı referans ya da örnek model olarak gösterebilir. Fakat Türkiye Kürtlerinin ezici bir çoğunluğu ve temsil ettiğimiz siyasi misyon Türkiye’de Kürt sorununun çözümünde otonomi-özerklik içeren federatif çözümlerin çağımız ve günümüz koşullarına uygun olmadığını düşünmektedir. 1999 Helsinki sürecinden bu yana cezaevinde ve sonrasında, halkımızın demokratik hak ve beklentilerini de savunarak Türkiye’nin AB’ye tam üye olması yoılunda yoğun bir diplomasi faaliyeti yürütüyoruz. Diplomatik faaliyetlerimiz içinde kapalı kapılar ardında farklı, demokratik kamuoyunda farklı düşünceler öne sürmüyoruz. Her zeminde aynı düşünceleri açıklıkla savunuyor ve arkasında duruyoruz.’