Bezmen'i kurtaracak müzayede

Bezmen’i kiradan kurtaracak müzayede

Türkiye’nin ilk markalarından biri olan Mensucat Santral’in sahibi işadamı Halil Bezmen, İSKİ davasında klor yolsuzluğundan yargılandı ve beraat etti. Vergi kaçakçılığı nedeniyle ABD’ye kaçan Bezmen, tarihi eser kaçakçılığından dolayı kırmızı bültenle arandı. 10 yılın ardından Türkiye’ye iade edildi. / Bir dönemin ünlü işadamı Halil Bezmen, 11 Nisan’da satışa çıkacak koleksiyonundan 2 milyon Türk Lirası gelir bekliyor...

Halil Bezmen’in Amerika’ya götürmek isterken gümrükte yakalanan koleksiyonu, 11 Nisan’da Beyaz Müzayede’nin düzenleyeceği müzayedede satışa sunulacak. Koleksiyondaki parçaların tarihi eser olduğu gerekçesiyle Bezmen’e dava açılmış; 15 yıllık bir sürecin ardından tarihi eser olmadıkları tespit edilmişti. Bezmen, 250’yi aşkın parçanın satılacağı müzayededen yaklaşık 2 milyon TL gelir beklediğini ve bununla kendisine bir ev almak istediğini söylüyor...
Sizin için Türkiye’nin ilk koleksiyonerlerinden diyebilir miyiz?
Evet o zamanlar Türkiye’de 3-4 koleksiyoner vardı. 65’te başladım. Önceleri sadece kitap merakım vardı. Talebeyken para biriktirir, kitapların eski baskılarını arayıp bulurdum. Sonra bunların yanı sıra resim koleksiyonuna başladım. O zamanlar çağdaş resim hiç satılmıyordu, düşünün 25 yıl öncesini... İnsanlar çağdaş resimleri ilk defa bende gördü. Fabrikanın içinde 20 - 30 büro vardı ve duvarları tıka basa çağdaş sanatçıların eserleriyle doluydu.
1995’te vergi borçlarınız nedeniyle koleksiyonunuzun bir kısmına devlet el koymuş ve müzayedede satmıştı. Devlet bunları satmayıp bir müzeye koysaydı keşke dediğiniz oluyor mu?
Bence o eserler, eninde sonunda müzeye gidecek. O zamanlar doğru dürüst müze yoktu ortalıkta. O eserlerin satılması koleksiyonerlerin bayrak yarışını devam ettirmeleri açısından önemli. Devletin elinde değil de koleksiyonerlerin elinde kalması tabloların sağlığı açısından daha iyi. Gerçi ben bir müze kurmak isterdim, olabilseydi.
Bu eserlere niye el konmadı?
Bunlar benim sevdiğim için Amerika’ya kaçarken yanımda götürmek istediklerimdi. Koleksiyonumun diğer kısmını evde bırakmıştım. Zaten devlet o kısma el koydu ve sattı. Bunlarsa gümrükte yakalandığı için devletin elinden kurtuldu. Ama devlet, üzerlerine haciz koydu. Borcum kalmadığı için, benim değil şirketin borcuydu aslında, tüm eserler bana iade edildi.
Koleksiyonu satmaya neden karar verdiniz?
Maddi getirisi nedeniyle satmaya karar verdim. Uzun zaman bu eserlerden ayrılamayacağımı zannettim. Çok üzüldüm düşündükçe fakat sonra satılması fikrine kendimi alıştırdım. Yeni bir hayat kurdum, daha mütevazı. Salon ve yemek odası aynı yerde olunca, kitapları da doldurunca, zaten sanat eserine yer kalmıyor.
Müzayedede satışlar nasıl olacak sizce?
Duyduğum kadarıyla çok ilgi olacak. İki sebebi var. Birisi benim koleksiyonum olması bir nevi garanti veriyor insanlara. Bir de kriz havasında fiyatlar çok düşük. Kataloğa konulan fiyat, geçen senenin yarısı.
Şu anda nasıl geçiniyorsunuz?
Kitap yazıyorum. Gerçi kitaptan fazla bir gelir elde edilmiyor. Ama eskiden kalma, sanat eserlerinin satışından edindiğim az bir param var. Dolayısıyla gelirim var, bu evin kirasını ödeyebiliyorum yine de Boğaz’da oturabiliyorum.