Kamuran Akkor iftiharla sunar

Türk sanat müziği sanatçısı Kamuran Akkor yönetiminde 6 yıl önce kurulan Gayrettepe Korosu, artık profesyonel bir koro. Her yıl AKM’de iki konser veren koronun, bu akşam 20.30’da vereceği konserin biletleri bir hafta önceden bitti. Koronun başarısının sırrı, Kamuran Akkor’un titiz seçimi ve disiplinli çalışmasında saklı.
Amatör ruhla kurulan korolar genellikle devamsızlık nedeniyle pek verimli olmaz, bir süre sonra da kapanır gider. Ancak Kamuran Akkor yönetiminde 6 yıl önce kurulan Gayrettepe Korosu, kapanmak şöyle dursun gün geçtikçe öğrenci sayısı artan, daha da önemlisi amatörlükten kurtulup profesyonel olan bir koro. Bunun sırrı, Türk sanat müziğine yıllarca emek veren Kamuran Akkor’un yönetimde olması ve büyük bir titizlik ve disiplinle öğrencileriyle ilgilenmesinde saklı. Her yıl ocak ve mayıs ayında olmak üzere AKM’de iki konser veren koronun ünü gün geçtikçe artıyor. Önceleri sadece Gayrettepe’de oturanlar koroya katılıyorken, artık İstanbul’un çok uzak semtlerinden öğrenciler gelmeye başlamış. Gayrettepe Korosu’nun şu anda 60’a yakın öğrencisi var, 45 öğrenci altı yıldan beri müdavimi. Doktor, hidrobiyolog, eczacı, editör, sigortacı, inşaat mühendisi, turizmci, ressam, öğretmen, bankacı, emekli, ev hanımı... Her meslekten insan, büyük-küçük, yaşlı-genç, haftada iki gün heyecanla bir araya gelmekten büyük bir zevk alıyor. Hepsinin tek bir ortak noktası var: Türk sanat müziğini çocukluklarından beri tutkuyla seviyor ve Kamuran Akkor’u hayranlıkla takip ediyorlar. Ressam Filiz Sarısoy, koronun en yeni üyelerinden biri. İki aydır burada. Ankara’da beş sene çok sesli koroda yer almış. Eşi vefat ettikten sonra gençliğinden beri sevdiği güzel sanatlarla daha fazla ilgilenmeye başlamış. Filiz Hanım, ‘Böyle bir ortam olunca kaçırmak istemedim. Severek, isteyerek ve koşarak geliyorum.’ diyor.

Sınıf öğretmeni Günay İzer, bir buçuk yıl önce emekli olur olmaz soluğu burada almış. Ev ortamlarında şarkı söylemeyi çok sevdiğini söyleyen Günay Hanım, klasik eserleri daha bilinçli söylemek için kursa katılmaya karar vermiş. 19 yıldır özel bir bankada çalışan Dilek Sönmez ise, uzun yıllardan beri Türk sanat müziği korosuna katılma hayalleri kurmuş. Birçok yere başvurmuş ama bir türlü nasibini bulamamış. İki yıl önce Gayrettepe Mahalle Korosu’nun işyerine çok yakın olduğunu duyunca hemen kaydını yaptırmış.


Emekli olan, koroya kayıt yaptırıyor


Çocuk doktoru Sahir Ekinci de lise yıllarından beri Türk sanat müziği ile ilgileniyor. Hem Kamuran Akkor’dan ders almaktan hem de buradaki arkadaşlık ortamından çok memnun. Bir inşaat firmasında satın alma bölümünde çalışan Alper Gemci ise koronun en genç üyelerinden biri. Eskişehir Üniversitesi Klasik Müzik bölümünden mezun olan Alper Bey, koroya katılmasının iki nedeni olduğunu anlatıyor: Okulda öğrendiği bilgileri unutmamak ve günün stresinden uzaklaşmak. Ev hanımı Fatma Kaşeler ise, 1980’li yıllarda Aksaray’daki İstanbul Gazinosu’nda Kamuran Akkor’u dinlemeye gidermiş. Şimdi ders almaktan memnuniyet duyuyor. Ev hanımı Filiz Doğutuna, torunlarını bırakıp koroya koşturanlardan. “Şekerim var, tansiyonum var. Buna rağmen geliyorum. Bana terapi gibi oluyor burası. Gelmediğim zaman kendimi hasta hissediyorum. Rahatsızlıklar nedeniyle bir müddet gelmeyeyim dedim ama olmuyor, bırakamadım.” diyor. Koronun müdürü inşaat mühendisi Billur Temizel, “Emekli arkadaşların gidip kahvede oturacaklarına buraya gelmeleri daha iyi değil mi?” diye soruyor ve bir türlü çözülemeyen yer sorununa değiniyor. Koro, çalışmalarını Gayrettepe Çevre Kültür Derneği’nin bulunduğu çocuk parkının içindeki prefabrik binada yapıyor. Ancak katlı otopark yapılması planlanan parkın yıkılmasına mahalleli izin vermiyor ve yetkililerden destek bekliyor.




‘Aramızda çok iyi sesler var’


Gayrettepe Korosu nasıl oluştu?

Sanat hayatıma hafif Batı müziğiyle başladım; ama çocukluğumdan beri Türk sanat müziği tutkusu vardı. Annem ud çalardı, babamın sesi çok güzelmiş. Ablam Gönül Akkor’un radyo çalışmalarıyla büyüdüm. O günlerden beri Türk sanat müziğini nasıl diğer insanlarla paylaşabilirim diye düşünürdüm. 6 yıl önce Gayrettepe Çevre Kültür Derneği’nin başkanlarıyla konuştuk, koroyu kurduk.

Bu tür korolarda devamsızlık olur. Öğrencilerinizi motive eden şey nedir?

Çalışırken ince eleyip sık dokuyorum, titiz davranıyorum. Ayrıca bir aile ortamı oldu burada. Hem çok disiplinli çalışıyoruz hem de eğleniyoruz. Zaten müzik sevilmeden yapılmaz. Salı ve perşembe akşamları 19.00-21.00 arası çalışmalarımız var. Öğrencilerin iş durumuna göre ayarladık çalışma günlerimizi ve saatlerimizi.

Koroya öğrenci seçerken en çok neye önem veriyorsunuz?

Bu işlerde en önemli şey kulaktır. Kulak iyi olmazsa sesin iyi de olsa ritmi kaçırırsın, şarkıyı okuyamazsın. Eşim Vasfi Uçaroğlu ile çok özveride bulunuyoruz, arkadaşlar da bunun farkındalar. Her yıl konserlerimize ilgi artıyor. AKM daha çok doluyor.

Çok iyi yeteneklere rastlıyor musunuz?

Çok iyi sesler var aramızda, gitgide bu sesler güzelleşiyor. Konseri ikiye bölüyorum. Birincisinde klasik müzik tarzı yapıyorum, ikinci bölümde daha güncel şarkıları söylüyoruz ve sololara yer veriyorum. Yetenekliler sololarda kendilerini gösteriyor.





İstanbul’un bütün korolarında söylüyor


Koronun üyeleri arasında ilginç portrelere rastlamak mümkün. Solistlerden hidrobiyolog yani su ürünleri uzmanı Sinan Subakar, eşi ve kızıyla birlikte koroya kaydını yaptırmış ve çalışmaları asla kaçırmıyor. Telekom’dan emekli Mehmet Hocaoğlu ise tam bir koro müdavimi. İstanbul içindeki tüm korolarda kaydı var. Bakırköy’de oturuyor ama her gün birinin çalışmasına gidiyor. “Vefa Lisesi, Bahçelievler, İbrahim Şirin Korosu, Mecidiyeköy Korosu, Yurdaer Doğulu Korosu, Öğretmenler Evi Korosu, Erol Küçükyalçın Korosu, Rumeli Türkleri Korosu... Şimdilik aklıma gelenler bunlar. Ama en iyi koro hangisi diye sorarsanız, burası derim. Hocamızın kalitesi, konser verilen mekanın kalitesi, bunlar bir bütün olarak burada güzel.” diyor.