27 Mart Dünya Tiyatro Gününün uluslararası bildirisini de Fransız Güneşin Tiyatrosunun (Théâtre du Soleil) yönetmeni Ariane Mnouchkine kaleme aldı. Bildiriyi Türkçeye Sevim Gündüz çevirdi.
Mnouchkinein bildirisi şöyle:
Théâtre du Soleil kırkıncı doğum gününü kutluyor. 1964te Ariane Mnouchkine ve üniversite tiyatrosundan arkadaşları Théâtre du Soleil Güneşin Tiyatrosu adıyla bir kooperatif kurdular ; bu ad tiyatronun onlar için ne anlama geldiğinin göstergesiydi. Profesyonel etkinliklerine Mouffetard Tiyatrosunda Arthur Adamovun Gorkiden uyarladığı Küçük Burjuvaları sahnelemekle başladılar. Topluluktaki arkadaşlarından biri olan Philippe Leotardın, Teophile Gautierin kitabından uyarladığı " Le Capitaine Fracasse- Kaptan Fracasse " adlı ikinci oyunları, Fransız Tiyatrosundaki benzersiz yaklaşımlarını yansıtıyordu. Çalışmalar topluluktaki herkesin katılımıyla gerçekleşiyordu, ayrıca doğaçlamalar da içeriyordu. Topluluktaki herkesin önerileri alınsa ve gösteri herkesin düş gücüyle biçimlense de Théâtre du Soleilin kişiliği temelde, ona önderlik eden ve çalışmaları yöneten Ariane Mnouchkinele ilişkiliydi.
Théâtre du Soleili iki tutku yönlendiriyordu: biri yeni tiyatro biçimleri oluşturmak, diğeri , gösterinin, insancıl, toplumsal ve politik gerçekliğinin kabul edilmesini sağlayacak sahneye özgü şiirsel bir sanat yaratmaktı. Böylece, "1789"da, köy panayırı standlarında, hokkabazlar bir devrim eylemi yansıtırken, Hélène Cixousnun " Tambours sur la Digue- Bent Üstündeki Trampetler"*( *İngilizceye The Flood Drummers Sel Trampetçileri olarak çevrilmiş) oyununda dev kuklalar kullanılıyor; ve "Dernier Caravansérail Son Kervansaray"da (** İngilizceye The Last Caravan- Son Kervan olarak çevrilmiş) küçük, etkileyici, sallanan (tekerlekli) platformlar oyunun kahramanlarını taşırken, sahnede tüm dünyadaki göçmenlerin kötü durumları sergilenmekteydi. İlk kez 1970te,Milano Piccolo Tiyatrosunda sergilenen, Théâtre du Soleilin, Vincennes Cartoucherie Tiyatrosuna yerleşmesinden sonra da Pariste devam eden "1789"oyunu, topluluğun, hem oyuncularda hem de izleyicilerde ortak bir teli titreştirecek içerik bulma kaygısına karşılık gelmektedir. Bu günkü toplumun başlangıç noktası olan 1789 Devrimiyle açımlanmakta olan Tarihin eleştirel bir çözümlemesini vermeyi amaçlıyorlardı.
Bu onların, özellikle de Ariane Mnouchkinein, sanatçılar olarak, didaktik söylemlere düşmeden, özgürlük uğruna haksızlığa karşı ciddi savaşımlar içinde yer almalarına zemin hazırladı. "1789"u, "1793" ve " LAge dOr- Altın Çağ" ve bir izlek üstünde kolektif yaratıcılık sergileyen diğer oyunlar izlerken, Ariane Mnouchkine, salt tiyatro yapma tadı için, Shakespearein II. Richard , On İkinci Gece ve IV.Henry oyunlarının yeni yorumlarını alışılmamış bir görsellik ve Shakespeare tiyatrosuna uygunluğu hemen fark edilebilecek bir dil uyarlamasıyla sahneye koydu. Bu tür çalışmaları , Yunan trajedileriyle, Eschilusun(Aşil) "Agamemnon", "Eumenides" ve Euripidesin "Iphigenia Auliste" oyunlarıyla sürdürdü. Molièrein yapıtı "Tartuffe" ünü, özgün, güçlü taşlama anlayışını bozmadan, kadınların gelenekler ve tabularla baskı altında tutulduğu, günümüzdeki bir köktendinci İslam topluluğuna uyarladı. Hélène Cixousdan çağdaş dünya tarihini yansıtan iki güçlü dramatik panaroma sahneledi : 1985te, " LHistoire Terrible mais Inachevée de Norodom Sianouk, Roi du Cambodge Kamboçya Kıralı Norodom Sianoukun Korkunç ama Bitmemiş Öyküsü " ve 1987de, " LIndiade ou lınde de leurs Rêves İndiorama veya Düşlerinin Hindistanı" . Ariane Mnouchkine, yöneteceği oyunları seçerken, hep özgürlüğü temel aldı. Théâtre du Soleil yaratıcı bir süreçte aralıksız çalışarak gelişmeyi sürdürüyor.
AA
Yayın Tarihi :
27 Mart 2005 Pazar 17:31:36
Güncelleme :6 Nisan 2005 Çarşamba 20:26:22