58. Berlin Film Festivali
Yurtiçi ve dışında Türk sineması için umut veren iki isim 58. Berlin Film Festivali sayesinde uluslararası arenaya tanıtıldı: Özgür Yıldırım ve Seyfi Teoman.
Panorama'da gösterilen, Fatih Akın ve Klaus Maeck'in yönettiği Corazon Şirketi'nin yapımı olan "Chiko"nun yönetmeni Özgür Yıldırım, Türk-Alman yönetmenler kuşağının yeni üyesi olarak kendini kabul ettirecek potansiyele sahip. Forum'da gösterilen "Tatil Kitabı"nın yönetmeni Seyfi Teoman ise Abbas Kiarostami'den Nuri Bilge Ceylan'a uzanan minimal sinema anlayışının devamını getirebilecek bir isim. İki yönetmen, filmlerinin senaryolarını yazdıkları için de gelecek vaat ediyor.
Bir tür gangster filmi
"Chiko" sert bir gerçekliği dinamik bir sinematografiyle anlatan tipik bir "sokakların kanunu" filmi.
Gangster filmi türüne dahil edilebilir bir yapım. Hamburg'un Dulsberg banliyösünde yaşayan iki Türk göçmeni gencin uyuşturucu ticareti yaparak kendilerine daha iyi bir yaşam kurma hayallerinin onları sevdikleriyle birlikte nasıl bir yıkıma sürüklediğini anlatıyor. Fatih Akın'ın ilk uzun metrajlı filmi "Kısa ve Acısız"ı andıran "Chiko"da Alman sinemasının uluslararası yıldızlarından Moritz Bleibtreu; senaryosunu Fatih Akın'ın yazdığı "Kebab Connection" ile tanıdığımız Denis Moschitto; Türk oyuncular Volkan Özcan, Fahri Ogün Yardım ve Almanya'da Lady Bitch Ray diye tanınan rap şarkıcısı Reyhan Şahin rol alıyor.
Gücünü görüntüden alıyor
"Tatil Kitabı", Taner Birsel ve konuk oyuncu olarak görünen Rıza Akın dışında amatör oyunculardan oluşan kadrosuyla Silifke'de, otantik mekânlarda çekildi. Küçük bir çocuğun gözünden bir aile sorununu, paranın çok önemli sayıldığı ve ataerkil düzenin bütün değerleriyle egemen olduğu toplum yapısının kasabaya ve ilişkilere yansımasını; büyümeye doğru atılan adımı aktarırken hayat okulunun hiç tatile girmediğini gösteriyor.
Seyfi Teoman, müzik kullanmadan, olabildiğince az diyaloğa başvurarak, gücünü görüntülerinden alan minimal bir tarz yaratmaya çalışmış.
Her iki film de mükemmeliyetten uzak ve eleştiriye açık yapımlar ancak kesinlikle belirli bir düzeyin üzerine çıkmayı başarıyor.
Birkaç küçük oynamayla...
Yıldırım'ın ikinci, Teoman'ın ilk uzun metrajlı filmi olduğu için bu iki genç sinemacıya hoşgörüyle yaklaşmak gerek. Aşina oldukları çevreden öyküler anlatmayı seçmeleri zaten akıllıca bir adım. Yıldırım, daha ilginç, daha derin bir senaryoyla, Teoman ise daha dinamik bir kurgu ve daha etkin bir oyuncu yönetimiyle önemli başarılara imza atabilirler.
