İSTANBUL’dan Antalya’daki çiftliğine giden Tuğba Özay, özgürlüğün ilk dakikalarını AKŞAM’a anlattı.

Nasıl hissediyorsun?

Hâlâ şoktayım. Ailemin ve sevdiklerimin yanında olmak tarifi imkansız bir mutluluk.

En çok neyi, kimi özledin?

İnsan en büyük özlemini ailesine karşı duyuyor. Dün geceyi saatlerce annemle oturup, sohbet ederek geçirdim. Bir de dışarıdaki havayı...

Hangi yemeği istedin?

Patates kızartmasını çok özlemiştim, Bir de ızgara tavuk... İkisini hazırlattım anneme. Eve gelir gelmez 2 tabak patates kızartması yedim.

BİR YARIM ORADA

Geride bıraktıkların nasıl uğurladı seni?

Cezaevinden çıkarken tüm arkadaşlarım hem sevindi hem de arkamdan ağladı. Paşakapısı personeli bile... Çok seviyorum onları, yardımlarından dolayı da sonsuz teşekkür ediyorum. Orada öyle dostluklar kurmuştum ki, evet sevinçliyim bir yandan özgürlüğüme kavuştuğum için ama bir yanım da orada, sevdiğim arkadaşlarımda kaldı.

Ne öğrendin içeride?

Ne öğrenmedim ki... Orada makyaj malzemesi olmadığı için yoğurt ve balla kendime cilt maskeleri yaptım düzenli olarak. Bu işin komik yanı. Bir de insani boyutu var. Orada milyonlarca dolar verip öğrenemeyeceğim kadar şey öğrendim. Cesur yürekli, yardım sever, karşılıksız seven insanlar gördüm. Normal hayatta bir daha o kadar candan insanla zor karşılaşırım.

Ayrılık anı nasıldı?

O kadar acele oldu ki. İçeriden çıkarken iki koli ile çıktım. O kolilerde de sadece kitaplarım, yazdığım anılarım ve sevdiklerimden gelen mektuplar vardı. Mektupların hepsini bir kitapta toplamayı düşünüyorum.

GERÇEĞİN ÖCÜ VAR

Cezaevindeyken hakkında çok şey söylendiğini anlatan Tuğba Özay, “Yalancının gücü varsa gerçeğin de öcü var” diye konuştu.