Küçük kızın büyük dramı

Diyarbakır'da bugünkü şartlarda tıpta tedavisi mümkün olmayan, genetik bilimin henüz çare bulamadığı amansız bir hastalığa yakalanan 8 yaşındaki Dilan Kişmir'in yaşıtları okula giderken o evde ölümü bekliyor.

Merkez Bağlar ilçesinde ikamet eden 15 yıllık evli Kişmir çiftinin tek çocukları olan Dilan, doğuştan bir çeşit cilt hastalığı olan ve sürekli yara bağlayarak kabuk atan Epidermolizis bülloza hastalığı nedeniyle eve hapsoldu. İlk çocukları da aynı hastalıktan dolayı 4 yaşında hayatını kaybeden Kişmir ailesi hayatta olan tek çocukları Dilan'ı yaşatmak için imkanları nispetinde çabalarken, kızlarının sağlığına kavuşması için yetkililer ve hayırseverlerden yardım bekliyor.

Babası kamyon şoförü, annesi ise işsiz olan Dilan, her gün erimesine neden olan vücudundaki yaralardan kurtulmak ve el ile ayak parmaklarının açılarak arkadaşları ile oyun oynamak istiyor. Doğuştan vücudunun her yerinde bulunan sürekli su bağlayarak kabuk atan yaralarla yaşayan minik Dilan, anne ve babası tarafından götürüldüğü hastanelerde hastalığına çare olmadığı gerekçesiyle ölüme terk edilerek evine gönderildi. Yaraları annesi Saynur Kişmir tarafından sürekli olarak özel sargı bezleri ile bağlanan Dilan, acılar içerisinde
kıvranıyor. Su bağlayan yaralarının patladığı zamanlarda büyük acılar çeken Dilan, hastalığından dolayı yemek de yiyemiyor. Bebek maması ile beslenen Dilan, zaman zaman ailesine 'Ben de sizin gibi yemek yemek istiyorum' diye serzenişte bulunuyor.

"OKULA GİTMEK, OYUN OYNAMAK İSTİYORUM"
Vücudunun büyük bir çoğunluğunda yaralar bulunan minik Dilan, bir an evvel iyileşerek okula gitmek istediğini söyledi. Evden dışarı çıkamadığı için arkadaşları ile oynayamayan Dilan, annesinin kucağında evlerinin karşısında bulunan parkta oynayan yaşıtlarını izleyerek oyun hasretini gidermeye çalışıyor. Minik Dilan, "Ben okula gitmek istiyorum, beni iyileştirin. İbrahim Tatlıses'i çok seviyorum. Ellerimi ve ayaklarımı açın, yaralarımı iyileştirin. Arkadaşlarımla oynamak istiyorum, dışarı çıkmak istiyorum. Ellerimi açınca tırnaklarıma oje sürmek istiyorum, terlik giymek istiyorum" dedi.

Gözlerinin önünde kızının ölümü beklemesinin ağrına gittiğini belirten anne Şaynur Kişmir, büyük sıkıntılarla mücadele ettiklerini ve 16 yıl çalıştığı Diyarbakır Dicle Üniversitesi'nden 9 ay önce işten çıkarıldığını söyledi. Büyük zorluklarla kızını ayakta tutmaya çalıştığını belirten anne Şaynur Kişmir, kızını götürdüğü bütün doktorların yapabilecek bir şey bulunmadığını söylediğini dile getirdi. Anne Kişmir, "15 yıllık evliyim, 1 çocuğum vardı 4 yaşında aynı hastalıktan öldü. Şuan 8 yaşında tek kızım var. İyileşmesi için her yere götürdüm. Ama bu hastalığının tedavisinin olmadığını söylediler. Çocuğum için kullandığım bezleri Sağlık Müdürlüğü karşılıyor. Bu güne kadar götürdüğüm doktorlar yaşama şansının olmadığını söyledi. Kızım okula gitmek istediğini, parka gidip arkadaşlarıyla oynamak istediğini söylüyor" şeklinde konuştu.