Önce konuşma güçlüğü, ardından baş dönmesi ve yürüme sorunu, sonra yatağa bağlı yaşam mücadelesi, iki yıl içinde de ölüm... Bütün bunlar Akkaş ailesinin kâbusu... 40 ile 42 yaşları arasında yakalandıkları hastalığa ilk önce 1944 doğumlu anne Nazmiye Akkaş 1986'da yenik düştü. Annenin ölümünden 21 yıl sonra ise Akkaş ailesinin tek oğlu Mehmet Akkaş ise 2003'te henüz 41 yaşında iken önce konuşma, sonra yürüme yetisini kaybetti. Ardından ise yatağa bağlı kaldı. 2006'da ise son nefesini verdi. Aynı yıl içerisinde ise büyük kızları Hüsniye Onat yatağa bağlı hale geldi ve iki yıldır yaşam mücadelesi veriyor. Teşhisi konulamayan hastalığa yenik düşen Akkaş ailesinden geriye kalan iki kız kardeş ise hastalık yaşına gelmenin korkusunu yaşıyor.

TELEFONLA KONTROL EDİYORLAR

Berrin Temel (42) ve Sultan Topalhan (40) ise her gün birbirlerini telefonla arayarak kontrol ediyor. İstanbul Zeytinburnu'nda avukatlık yapan Topalhan, Almanya'da yaşayan ablası Berrin'i her sabah aramadan önce "Ya ablam 'konuşamıyorum' derse" korkusu yaşadığını belirtiyor. Aynı korkuyu Berrin'in de yaşadığını dile getiren Topalhan, "Bugün de birşeyimiz yok. Şükür" diyerek telefonu kapattığını söylüyor. Mehmet Topal'ın hastalığı sırasında İstanbul'da gitmedik hastane bırakmadıklarını belirten Topalhan, ölüm döşeğindeki ablasına doktorların Spino Serebellar yani sinir sistemi tutulumu, yürüme güçlüğü ve konuşma bozukluğu olabileceğini söylediklerini kaydetti. Raporda hastalığın teşhisinin sonuna soru işareti konulduğunu anlatan Topal şöyle konuştu: "Annesinin ardından, ağabeyim şimdi de ablasının 42 yaşlarında yakalandıkları hastalığın pençesinde eriyip gidiyoruz."