AK Parti Konya İl Teşkilatı'nın 22 Temmuz'da yapılacak seçimler için aday adayı olmak isteyen fakat para veremeyen milletvekili adaylarına 25 Bin YTL'lik senet imzalattırdığı ortaya çıktı. 

AK Parti Konya Milletvekili Aday Adayı olan fakat aday listesinde yer alamayan Ahmet Şükrü Kılıç'ın aday listesi açıklanmadan önce  kaleme aldığı yazısı.

Ahmet Şükrü Kılıç/siyasetinsesi.com

Ak Parti İl Başkanlığına gittiğimizde okul kayıt işlemlerini andıran bir seremoniyle karşılaştık. Evrak teslim işlemleri bittiğinde, parti yöneticilerinden biri gönlümüzden kopacak rakamın belirlendiğini söyledi. 5000 YTL. Beş yıldır gönül vermek yetmiyormuş. Karşılıklı pazarlık başladı. Sonunda senet imzalamakta uzlaştık. Sanki başlamışken devam et dercesine 25.000 YTL’den oluşan üç senet daha imzaladım. 


Maaşı tazminat davalarına kesilen adamdan sıraya girseler belki de 20 yıl sonra almaya başlayacakları parayı mı düşüneceğiz. Trilyon olsa rakam, imzalarız. Sonunda 5000 YTL karşılığı parayı da ödemek zorunda kaldık. Parayı ödediğimiz için sorgulamayı da rahat yapabiliriz.

Devlet siyasi partilere bütçeden niye para ayırıyor sorusunu yerli yerince değerlendirmek gerekiyor. Siyasetin devlet güvencesinde yapılması olarak değerlendirebiliriz. Bir yerlere, birilerine el açmadan teşkilatların masraflarını karşılamaya dönük bütçeden ayrılan paralar, halkımızın temiz siyaset yapmasının güvence altına alınması temelde. Siyasete adım atmak parayla başlayan bir iş haline çoktan dönüştürülmüş. Devlet halkın seçilme hakkını, siyasi yapılanmasını güvence altına alırken, denetleme sorumluluğunu taşımıyor. Verilen paraların faturalanması yeterli görülüyor. 

Seçilmeye niyetlenen belediye başkanı, belediye meclis üyeleri, il genel meclis üyeleri, milletvekili aday adayları sınava giriş bedelleriyle karşılaşan öğrenci muamelesine ya da ihaleye giren firmaların yatırdığı şartname bedellerine baştan tabi tutuluyorlar. Seçilme adımında ihaleci muamelesi gören kişi, seçildiğinde bir şeyleri ihaleye çıkarmaya kendini hazırlamaz mı? Güle oynaya yapılan pazarlıkların milli iradeyi mallaştırması kadar aşağılayıcı başka ne olabilir? Siyaset kaderimizi belirliyor, ortak olmalıyız kaderlerimize. Kaderlerimiz paraya tahvil edilebiliyor, görüyor, duyuyor ve tavır geliştiremiyorsak, siyaseti bizler de imtiyaz için yapıyoruz demektir.

Adam söğüşleme işlemleri sadece partilerin il başkanlıklarında yapılsa (nerdeyse kanıksandırılacak bir durum; yine iyi diyesi geliyor insanın) ilçelerde de devam ediyor. Bazı ilçe başkanları temayülde oy kullandıracakları üyeleri taşıyacak olan otobüs parasını istemeye başlıyor. Gönülden kopacak rakamlar onlar tarafından da belirlenmiş. Para vermediğinde oy da yok. Milli irade denilen yapı daha işin başında kendilerine başkan seçtikleri insan tarafından para karşılığı satılabiliyor. Oy namustur diye gırtlağımızı patlatalım, kimin umurunda.

Alınan paralar karşılığı makbuzlar da kesilmiyor. Siyaset; seçilmeye niyetlendiğiniz anda kişiliğinizle oynamaya başlıyor. İşin başında duruş göstermek de zor. Gerçekten iğrenilecek bir kirlenme yaşıyoruz. Verilen paralar kayıt altına alınıyor mu bilmiyorum. İki ilçede benden de yarım ağızla para istenildi. Siyaset sorgulaması yapan, teşkilatları milli iradenin ilk yasaklayıcısı gören adamdan da istenebiliyor ya, pes doğrusu!

Bir çoğunuza yabancı şeyler anlattıklarım, tahmin edebiliyorum. Siyaset analizleri yapan bir çok köşe yazarına da yabancıdır siyasi yapıların işleyiş ve yapısal şekilleri. Siyaset konuşmayı seven, siyaset yapılarından da bu kadar uzak başka bir toplum var mıdır? Temayül nedir? Delege nasıl seçilir? Seçilen delege kimleri seçer? Yönetim nasıl belirlenir? MKYK ne demektir? GİK’in açılımı v.s…



Aday adaylığı sürecinde yaşadıklarımı, pratik geliştirme adına sizlerle paylaşmak istiyorum. Bir sonraki yazıda devam ederiz. İlçe Başkanım ve arkadaşlarım köprüden geçene kadar susmamı istiyorlar. Ama okuyorum alınlarda yazanı, nasıl susayım!