Doludizgin seçime gidilirken... Parti merkezleri arı kovanı gibi... Lider ve yardımcılarının kapılarının önü kalabalık... Liderle bir dakika... Hatta lider yardımcısıyla bir dakika görüşmek bile mesele... AKP'de adaylık başvuru fiyatı 2 milyar, CHP'de 3 milyar lira... AKP daha hesaplı gibi... Ama öyle olmadığını bir adayın ağzından dinliyoruz: 

"Partiye 2 milyar lira adaylık ücretimi ödedim, ardından adaylığımı koymayı düşündüğüm ile gittim. İl başkanımızın, 'Hoş geldiniz' dedikten sonra ilk işi önüme bir bağış makbuzu uzatmak oldu. 2 milyar liram da buraya gitti. Partim, delegelerin oy kullanacağı eğilim yoklaması yapma kararı almıştı. O yüzden tek tek ilçeleri dolaşmaya başladım. İlçe yöneticilerinin de ilk sözü bağış oldu. Toplu yemekler verdim. Şu ana kadar cebimden 30 milyar lira para çıktı..." 

Bu parayı bastıramayan milletvekili olamaz... Buna da bizde demokrasi derler... Bir başka komediyi aktaralım... 

Devlet memurları malum, aday olacaklarsa memuriyetten istifa ediyor. Ancak meslek odası, kooperatif vs. başkanları istifa etmiyor. Örneğin Ankara Ticaret Odası Başkanı Sinan Aygün DYP'den, TESK Başkanı Derviş Günday CHP'den aday. Görevlerinin başındalar. Başında oldukları kuruluşu isterlerse seçim gücü olarak istedikleri gibi kullanabilirler. Partiler Kanunu yapılırken unutulmuş, bu kesime istifa şartı konmamış... Bunun adı da demokrasi...


GÜNÜN SÖZÜ 

"Hiçbir operasyon yapılmamış olsa o zaman o mayınlara da çarpılmamış olur."
Abdullah Gül 

Mutsuz bir halk yurdunu sevmez...
Saint Just

Pazar esintileri... 

Oğlunun okuyup büyük adam olmasını çok isteyen balıkçı, çocuğun sürekli futbol oynayıp derslerini asmasına çok üzülüyormuş... Bir gün oğlunu yine okul zamanı arsada top oynarken yakalayınca kenara çekmiş:
- Bak oğlum ben, sen okuyasın diye nelere katlanıyorum, sen dersi kırıp futbol oynuyorsun niçin?
- Baba, ben okumak istemiyorum, futbolcu olmak istiyorum.
- İyi de yavrum her futbol oynayan profesyonel futbolcu olamaz ki...
- Sorun değil baba, demiş çocuk, iyi futbolcu olamazsam başbakan olurum...
* * *
Otomobil kazasında ölen yaşlı çift, doğru cennete gönderilmiş. Bir göevli kapıda izahat vermiş: 

"Şu denize bakan villa sizin. Yanında tenis kortu, yüzme havuzu var. Canınız ne isterse istesin şu düğmeye basmanız yeterli.
Görevli ayrılınca, adam karısını azarlamaya başlar... "Ah Vildan ah, hep senin hatan..." "Nasıl yani bey?" "O Allah'ın belası yürüyüş programların, vitamin hapların, içki, sigara yasaklamaların olmasa buraya yıllar önce gelecektik..."

Medyatik tablo... 

TMSF, Ciner-Bilgin ikilisinin attığı pası değerlendirdi, bu gruba el koydu. Şimdi grup bazen ufak ufak, bazen tam gaz hükümet propagandasında kullanılıyor... ATV geçen çarşamba akşamı ana haber saatinde Başbakan'ı bir saatten fazla ekranda tuttu... Cilaladı... 

Yargının tarafsızlığını isteyen(!) Başbakan, medyanın tarafsızlığı konusunda hiç de hassas görünmüyor... ATV olayı bunun son ve açık göstergesiydi... Medyanın genelinde durum nedir peki? Araştırmacı yazar Muzaffer Ayhan Kara'nın tespitlerine bakalım: 

1) TRT bütün organlarıyla hükümetin emrindedir... TRT - 1, TRT - 2, TRT - 3 ve TRT - Int ile radyolar tümüyle hükümetin borazanı haline getirilmiştir. TBMM TV de buna dahildir... 

2) Sözde özerk bir kuruluş olan TMSF'nin yönetimindeki organlar: ATV, Kanal 1,Kral TV, Cine 5, Sabah, Takvim, Fotomaç, Aktüel dergisi şu veya bu ölçüde hükümete çalışıyor. Bir müzik kanalı olan Kral TV bile sözlü yayınlara başladı, hükümet yalakaları oradan muhalefete atıp tutuyor... Bu gruplardaki anlı şanlı gazeteciler de araziye uymuş durumda... 

3) Fethullah Gülen'in kontrol ettiği organların desteği iktidarın arkasında; STV, Burç FM, Zaman, Bugün, Aksiyon ilk akla gelen organlar... 

4) Gülen grubu dışında dinci sürece çanak tutan AKP yanlısı medya organı sayısı az buz değil: Haber 24, Kanal 7, Kanal A, Haber 7, Yeni Şafak, Vakit bu grupta sayılabilir... 

Ayrıca bu âlemin propagandasını yapan adları buraya sığmayacak kadar çok yerel televizyon ve radyo var... AKP seçimlere böyle bir avantajla giriyor... Buna karşılık muhalefetin sesini dile getirecek organ sayısı bir elin parmaklarını geçmiyor...
Bilinen şeydir. Bir ülkede medya tarafsız değilse o ülkede demokrasi yürümez. 

Çünkü kamuoyu serbestçe oluşmaz, halkın tercihleri sapar, iktidara halkın çıkarları yansımaz, tersine tercihler yapılır... Demokratım diyenlerin yukarıdaki tablo karşısında düşünmesi gerekir.

Başkalarından çok kendi hatalarınızı denetleyin.
Demokritos