Yeni bir araştırmanın sonuçlarına bakılırsa, şiddet içeren bilgisayar oyunları, insanları daha saldırgan davranmaya itiyor.

Geçmişte de benzeri veriler ortaya konmuş, ancak bu tür oyunları zaten şiddete meyilli kişilerin oynadığı fikri savunulmuştu.

ABD'deki Missouri - Columbia Üniversitesi'nden bir araştırma ekibi ise bilgisayar oyunu oynayan 39 kişinin beyin faaliyetlerini inceledikten sonra bir neden - sonuç ilişkisi kurduklarını açıkladı.

Araştırmanın sonuçları, New Scientist dergisinin internet sitesinde yayımlandı.

Bilim adamları, araştırma kapsamında, bir görüntünün insan üzerindeki duygusal etkilerini yansıtan ve P 300 adı verilen bir beyin faaliyetini gözlemlediler.

Deney sırasında şiddet içerikli video oyunları oynayanlara, gerçek yaşamdan şiddet görüntüleri gösterildiğinde, daha düşük bir tepki verdikleri görüldü.

Ancak aynı grup ölü hayvan ya da hasta çocuk görüntülerine çok daha doğal tepki gösterdiler.

Beynindeki P 300 seviyesi en düşük seviyede olan bilgisayar oyunu kullanıcılarının, sahte bir rakibi cezalandırmaları istendiğinde, en ağır cezaları uygun gördükleri kaydedildi.

Bu yıl içinde Deneysel Sosyal Psikoloji Dergisi'nde tamamı yayınlanacak araştırmayı yöneten Psikolog Bruce Bartholow, "Bildiğim kadarıyla, bu araştırma şiddet oyunlarının beyinde agresif davranışı tetiklediğini ilk kez ortaya koyuyor" diye konuştu.

"Bilgisayar oyunu oynayanlar, kendilerinde bir farklılık görmüyorlar. Ancak, duyarlılıkları azalıyor. Yine de, şiddet içermeyen olumsuz sahnelere karşı hala normal tepki veriyorlar."

Bulgular, son yıllarda pek çoklarının savunduğu şiddet içerikli grafiklerin ve görüntülerin yer aldığı oyunların sayısındaki artışa yönelik eleştirilerini destekler nitelikte.

Leicester kentinden Stefan Pakeerah adlı gencin ebeveynleri, çocuklarının katilinin cinayeti işlemesi ardında, Manhunt adlı şiddet içerikli oyuna olan saplantısının yattığını savundu.

Ancak bazı uzmanlar böyle bir bağlantı olabileceğini hala kabul etmiş değil.

Kanada'daki Toronto Üniversitesi'nden psikolog, Jonathan Freedman, burada görüntüye karşı duyarsızlaşmanın söz konusu olduğu, gerçek hayattaki saldırganlıkla doğrudan bir bağlantı kurulamayacağı kanısında.

Medya ve çocuk konularında uzman profesör David Buckingham da, şiddetin ardında pek çok nedenin yattığını, tek bir gerekçeyle açıklanamayacağını savundu.