Bir engelli nasıl yaşar

Şişli’de yedi yıl önce geçirdiği trafik kazasında iki gözünü kaybetti evli ve iki çocuk babası Hakan Kılıç. Yeni durumuna hemen adapte oldu ve çalışmaya devam etti.

Çıkan engelleri kendi bulduğu çözümlerle aştı. Bu engellerden birisi de, otomobillerin kaldırıma park etmemesi için konulan beton mantarlardı. Kılıç, buna da futbolcuların kullandığı tekmeliklerle çözüm buldu.

HAYATI Yeşilçam’a konu olacak filmleri hatırlatan Hakan Kılıç, ilk ve orta kolu doğduğu Kayseri’de tamamladı. İstanbul’daki Maltepe Ticaret Lisesi’ni bitirdikten sonra muhasebeciliğe başladı. Satış temsilcisi olarak iş değiştirdi. Çalıştığı şirketlerde genel koordinatörlüğü kadar yükselen Hakan Kılıç, 1999 yılında evlendi. Bir yıl sonra oğlu Turan, iki yıl sonra da kızı Tuğba dünyaya geldi. Ancak 2001 ekonomik krizi yüzünden işinden oldu. Hakan Kılıç, taksi şoförlüğü yapmaya başladı. 2001 yılı Kasım ayında Şişli Kalp Vakfı arkasında trafik kazası geçirdi. Kazadan sonra gözlerinde problemler oluştu.

Program arzusu

Gerekli tedaviyi göremediği için altı ay içinde iki gözünü de kaybetti Hakan Kılıç. Kısa bir bocalama dönemi geçirdi. Ancak durumu kabullendi. Hakan Kılıç, altı ay sonra Altı Nokta Körler Derneği Rehabilitasyon Merkezi’nde gitti, beş buçuk ay süren bir temel eğitimden geçti. "Orada çok şeyler öğrendim" diyor Hakan Kılıç. Mezun olduktan sonra Görmeyenlere Yeni İş Alanı projesini geliştirdi. Bu projeyi bir arkadaşıyla Altı Nokta Körler Derneği Vakfı yönetimine sundu. Aydın Doğan Vakfı ve Doğan Radyolar Grubu bu projeyi olumlu karşıladı. Hakan Kılıç, Radyo D’de bir ay stajyer olarak çalıştı. Burada, görme engelliler bileşim portalı www.hayalkafem.com’u kurdu. Kendi internet sitesinde körler için sanal radyo programını faaliyete geçirdi.

Makaleler, şiirler ve son olarak roman yazmaya başlayan Hakan Kılıç, İş-Kur’a bağlı mesleki kurslarda bilgisayar öğretmenliği yaptı. Bugün artık en çok özlediği şey otomobil kullanmak. En çok istediği şey ise bir radyo programı hazırlayıp sunmak.

Engelleri kaldır

Şimdi Kadıköy’de görme engelliler ile ilgili ürünler satan bir şirkette satış danışmanı olarak çalışıyor Hakan Kılıç. Her sabah Maltepe’deki evinden yola çıkıyor. Otobüsle Kadıköy İskele Meydanı’nda iniyor. Yolun karşı tarafından ki işyerini gidiyor. Türkiye’de engellilere dilenci, sokak çalgıcısı ve yardıma muhtaç kişiler olarak bakıldığını söyleyen Hakan Kılıç, şunları anlatıyor:

"Takım elbiseyle otobüse biniyorum. Bazı vatandaşlar zorla elime para sıkıştırıyorlar. Ben de, ’ihtiyacım yok’ diyorum. ’Şuna bak parayı da beğenmiyor’ diyorlar. Ülkemizde gerçekten engelliler çok zor şartlarda yaşıyorlar. Örneğin kaldırımlara otomobillerin park etmemesi için konulan beton mantarlar yüzünden tırnağım koptu, bacaklarım mosmor. Artık kendim çözüm üretmek zorunda kaldım. Futbolcuların kullandığı tekmeliklerle yola çıkıyorum. Esnafla sürekli kavga ediyorum, çünkü koydukları tentelere yürürken kafamı çarpıyorum. Yürümemize engel oluyor. Victor Hugo’nun güzel bir sözü var: Ey şair bana yağmurdan bahsetme yağmur yağdır. Ben de diyorum ki: Ey insanoğlu bana engellerden bahsetme, engelleri kaldır" diyor.