Süper kadın değiller. Doğaüstü güçleri, acıya bağışıklıkları veya adrenalin tutkuları da yok. Ama bir kadının hayatında yaşayabileceği en acılı ve korkutucu tecrübeyi yaşamayı tercih ediyorlar. 'Özgür doğumcu'lar bebeklerini evde, çoğu zaman yalnız başlarına ve ilaç, hastabakıcı veya tıbbi yardım olmadan doğuruyorlar. 

Onlara göre 'korku tüccarı' dedikleri doktor ve ebelerin gazabından kurtulup bebeklerini rahimden çıkar çıkmaz korkmadan kucaklayabilmelerini sağlayan özgür doğum savunucusu Veronika Robinson'ın bir dergideki "Doğururken, sevişirken salgıladığımız hormonların aynısını salgılıyoruz. Öyleyse bunu yaşarken neden biri sizi dürtsün, bir ışık altına alıp dikizlesin?" yorumu büyük yankı uyandırdı. Robinson, Britanya'da tıp kuruluşlarının 'doğal bir şeyi hastalık gibi sunduğunu' ve özgür doğumla kadınların 'kendi güçlerini ellerine almalarını' sağladığını belirtiyor.

Sağlık Bakanlığı karşı çıkıyor
Britanya ve Kuzey Amerika'da giderek daha popüler hale gelen özgür doğum, bebeğin rahimden çıkarıldığı anda eş, sevgili veya arkadaş gibi eğitimsiz kişilerin müdahalesi olmadığı sürece yasal sayılıyor. Dört çocuk annesi Laura Shanley çocuklarının hepsini evde tek başına doğurmuş. Ona göre doğumda üç etken sorun yaşatıyor: Yoksulluk, müdahale ve korku. Temiz su ve uygun yaşam koşulları sağlanınca ilk etken ortadan kalkıyor. Kalan ikisini de zaten bu 'güvenli' yöntemin kendisi çözüyor.


Öte yandan Britanya Sağlık Bakanlığı bu fikre şiddetle karşı çıkarak, doğum yapan her kadının yanında mutlaka tıbbi uygulamalara hâkim bir ebe olması gerektiği, daha zorlu doğumlarda bir doktor da bulunmasının şart olduğunu açıkladı. Bazı doktorlar da özgür doğum fikrini son derece bencilce, cüretkâr ve sorumsuzca bularak eleştiriyor. Ulusal Sağlık Servisi'nden bir yetkili, "Anne çocuğuna bakmakla, onu doğum sırasında da korumakla görevli değil midir? Annenin objektif gereklilikleri hiçe sayan bu ihmali yüzünden bebekte kalıcı beyin hasarı oluşması ihtimali var" diyerek uyarıyor.