TIR'da dürüm yemenin keyfi başka

İstanbul Avrupa yakası E-5 üzerinde seyahat edenler üzerinde 'Dürüm Durak' yazan kocaman bir Mack TIR'ını hemen her gün dikizler. Yıllardır burada kurulu olan TIR'ı görenlerin iştaha gelmemesi mümkün değil. Hatta benim gibi dürüm sevenlerdenseniz ve arabadaysanız inip, başka yöne gidiyorsanız dönmeniz icap eder.

O mis gibi mangal kokusunu aldıktan sonra aç veya tok olmanın pek bir önemi yok. Çünkü her Türk'ün midesinde her zaman güzel bir Adana kebabına ayıracağı yer vardır. Yerken 'Allah'ım bitmesin, yedikçe eksilmesin bereketlensin.' diye dua edesiniz gelir. Belki arka arkaya üç-dört tane yersiniz de hâlâ doyasınız gelmez. İşte tam böyle mekânlardan biri 'Dürüm Durak'.

Bu mini mekânın kurucusu Metin Ökmenli, 8 yıl önce yurt dışı ziyaretinde TIR'larda sosisli sandviç satıldığını görüyor ve kafasına koyuyor: 'Türkiye'de ben bunlarda dürüm satmalıyım.' Mesleği kuyumculuk olan Ökmenli, dönünce 1960 model bir Mack buluyor. Arkasındaki dorsenin mutfak planına göre tasarımını yaptırıyor. Dolabı, mangalı, havalandırma sistemini monte ettiriyor. Sıra bu TIR'ı nereye konuşlandıracağına geliyor. Önce Ataköy taraflarında bir yer öneriyor belediyeye ama olmuyor, nihayetinde o zamanlar bir çöplüğü andıran tepe şeklindeki bu mekâna talip oluyor. Önce güzelce temizliyor araziyi, ardından düzleştiriyor, belediye de asfalt dökünce 'dürüm hizmeti' için engel kalmıyor. Annesi, kız kardeşi, erkek kardeşi ve oğluyla birlikte kolları sıvayıp işe koyuluyor. O zamanlar 16 yaşında olan oğlu Burhan Ökmenli "Burayı açtığımız ilk gün kimse gelmedi, ama ertesi gün kalabalıktan babama selam bile veremedim." diyerek korkularının nasıl gittiğini anlatıyor. Şimdi ise günde ortalama 200-300 dürüm satılıyor. Hafta sonları ve bahar aylarında bu rakam üçe dörde katlanıyor. Geceleri ise işin cabası. (24 saat açık)

Malumunuz her mekânın kebabını her insanın midesi pek kaldırmıyor. O zaman anlıyorsunuz ki dürüm işi incelik istiyor. 'Dürüm Durak'ın da kendine göre kuralları var: Eti yağsız saf dana eti, tandır lavaşı ince ve ısıtılmış, yanında turşu bir de şalgam yerine ayran olacak. Adana, Urfa, tavuk şiş, çöp şiş, kuzu ciğer... Önemli olan taze, temiz ve sağlıklı olması. İncirli'de bir mutfakları var. Et güvenilir bir yerden alınıyor ve bir et uzmanının ellerinde kebaba dönüşüyor. Lavaşı da özel olarak yaptırılıyor.

Zannetmeyin ki burası öyle ayaküstü atıştırmalık. Hiç de değil. İnsanlar aile eşrafıyla ve komşularıyla beraber hem sohbete hem de karın doyurmaya geliyor. Şirketler önceden siparişini verip toplantılarını dürüm yiyerek yapıyor, gelinler nikâha dürüm yedikten sonra gidiyor. Tercih edilme sebepleri belli: Lezzetli, pratik (6-7 dakikada dürümünüz hazır) ve ilginç bir ortamda yemek yeme imkânı var. Üstelik meşhur müdavimleri de yok değil. En başta Müslüm Gürses, Berdan Mardini, Ceylan, Linet ve GS'lı futbolcular. (Mehmet Topal sıkı müdavimlerinden, gerçi sakat olduğu için iki haftadır uğramamış.) Hemen hatırlatalım, burada dürüm yeme rekoru 8 dürümle Berdan Mardini'nin elinde.

Kemikleşmiş bir müşteri potansiyeli var, hemen her müşterilerini tanıyorlar. Zaten ailece çalıştıkları için müşterilerle diyaloglar da tam bir aile muhabbeti şeklinde. Hatta anne ve babalar çocuklarının ellerinden tutup fast food restoranlarına değil de buraya dürüm yemeye getiriyormuş. Bu kocaman TIR'ın aynısından bir tane de Bursa'da var. Fiyatını merak edenler vardır elbet. Burada turşuyla birlikte ikram edilen dürümün fiyatı 7 lira. Kredi kartı geçmiyor ama yanında paranız olmasa da önemli değil, gelen kimseyi aç göndermiyorlar. Nasıl olsa parayı ödemek için geldiğinizde bir tane daha yiyeceğiniz tutacak. Yiyen mutlu, yapan mutlu, afiyet bal şeker olsun.