19
Mayıs
2024
Pazar
AYRANCI - KARAMAN
Ayrancı'da intihar
Ayrancı'ya bağlı Küçükkoraş Köyü’nde bir kişi kendini asarak intihar etti.
Mehmet Sağlaner (26), dün akşam evde kimsenin bulunmadığı bir sırada girdiği bunalım sonucu tavana bağladığı iple kendini astı. Eve gelen yakınları tarafından bulunan Mehmet Sağlaner’in cesedi, jandarma ekiplerinin yaptığı inceleme sonrası otopsi yapılmak üzere Karaman Devlet Hastanesi morguna kaldırıldı.
Olayla ilgili araştırma sürüyor.
Ayrancı
Yayın Tarihi :
6 Aralık 2004 Pazartesi 15:02:55
Güncelleme :28 Kasım 2005 Pazartesi 12:50:10
Yorumlarınız
Tevfik DÖLEK IP: 85.103.132.xxx Tarih : 4.07.2006 00:06:34
Kimbilirdi bir zamanlar küçükkoraş köyünün tozlu yollarında koşan sevimli,gürbüz,atak bir o kadarda babasından ayrıldığı için çocukluk piskolojisi ve bilinçlendirilmesiyle annesine öfkeli mehmet kardeşimin hayatının böyle acı bir kesitle noktalanacağını,kimbilir ne umutları vardı onunda bizler gibi bu hayatta ulaşamadığı,kimbilir ne yalnızlıklar çekti etrafındaki kalabalıklar içinde,kimbilir ne çıkışlar aradı hayatın çıkmazlar girdabında. Oysaki hayatını kurtardı demişlerdi çocuk yetiştirme yurduna verildiğinde daha anne baba şefkatine muhtaç bir çocukken,Devlet okutur eğitir birde iş verir en azından eli bir ekmek tutarda ailesine ve çevresine faydalı biri olur demişlerdi köydeki insanlar,ne bilinirdiki onun yüreğindeki beklentiler beynindeki fırtınalar,onun duyduğu en önemli ihtiyaçlar,bilemezdi bunu insanlar ateş düştüğü yeri yakardı yandığı yeri karartırdı yangınlar,ne olurdu birazcık nefsi davranmasaydı analar babalar,ne olurdu birlikteliği korumak cocukların geleceği hatrına biraz daha sabır koksaydı çabalar,ama hepimizin boyun eğeceği bir kaderi vardı bu hayatta yada biz hatalarımızı kadere yüklüyorduk,mehmet kardeşiminde yaşadığı olay ya kaderdi yada onu bu olaya iten bir akrabası olarak ben dahil ona karşı yaşanan duyarsız ilişkilerdi,gurbette olmam münasebetiyle onu gördüğüm zamanlar pek sayılı,bu benim çevremdeki insanlarıma karşı ihmallik kopkan bir hatam onunla keşke ara sıra telefonlada olsa görüşüp dertlerini ve sevinçlerini paylaşabilseydim.Çevresindeki insanların çoğunluğu hatalıysa benim gibi ona karşı arkasından ne kadar üzülsek üzülelim bu hatalarımızı telafi etmez,bütün hemşehrilerime söylüyorum gelin bundan sonra daha duyarlı olalım birbirimize karşı,bu mehmet'mizi kaybettik başka mehmetlerimizi kaybetmeyelim ilgisizlikten,gelin birbirimizi çok sevelim bütün dertlerimizi acılarımızı sevinçlerimizi paylaşarak yaşayalım hayatımızı,mevlana hoşgörüsüyle yaklaşıp birbirimize yunus emre duygularıyla bağlanalım gelin bizbize,başta mehmet kardeşimin anne babası olmak üzere bütün akrabalara başsağlığı dileklerimle,ve mehmet kardeşim dua larımız seninle.
Tevfik DÖLEK IP: 85.103.132.xxx Tarih : 4.07.2006 00:06:34
Kimbilirdi bir zamanlar küçükkoraş köyünün tozlu yollarında koşan sevimli,gürbüz,atak bir o kadarda babasından ayrıldığı için çocukluk piskolojisi ve bilinçlendirilmesiyle annesine öfkeli mehmet kardeşimin hayatının böyle acı bir kesitle noktalanacağını,kimbilir ne umutları vardı onunda bizler gibi bu hayatta ulaşamadığı,kimbilir ne yalnızlıklar çekti etrafındaki kalabalıklar içinde,kimbilir ne çıkışlar aradı hayatın çıkmazlar girdabında. Oysaki hayatını kurtardı demişlerdi çocuk yetiştirme yurduna verildiğinde daha anne baba şefkatine muhtaç bir çocukken,Devlet okutur eğitir birde iş verir en azından eli bir ekmek tutarda ailesine ve çevresine faydalı biri olur demişlerdi köydeki insanlar,ne bilinirdiki onun yüreğindeki beklentiler beynindeki fırtınalar,onun duyduğu en önemli ihtiyaçlar,bilemezdi bunu insanlar ateş düştüğü yeri yakardı yandığı yeri karartırdı yangınlar,ne olurdu birazcık nefsi davranmasaydı analar babalar,ne olurdu birlikteliği korumak cocukların geleceği hatrına biraz daha sabır koksaydı çabalar,ama hepimizin boyun eğeceği bir kaderi vardı bu hayatta yada biz hatalarımızı kadere yüklüyorduk,mehmet kardeşiminde yaşadığı olay ya kaderdi yada onu bu olaya iten bir akrabası olarak ben dahil ona karşı yaşanan duyarsız ilişkilerdi,gurbette olmam münasebetiyle onu gördüğüm zamanlar pek sayılı,bu benim çevremdeki insanlarıma karşı ihmallik kopkan bir hatam onunla keşke ara sıra telefonlada olsa görüşüp dertlerini ve sevinçlerini paylaşabilseydim.Çevresindeki insanların çoğunluğu hatalıysa benim gibi ona karşı arkasından ne kadar üzülsek üzülelim bu hatalarımızı telafi etmez,bütün hemşehrilerime söylüyorum gelin bundan sonra daha duyarlı olalım birbirimize karşı,bu mehmet'mizi kaybettik başka mehmetlerimizi kaybetmeyelim ilgisizlikten,gelin birbirimizi çok sevelim bütün dertlerimizi acılarımızı sevinçlerimizi paylaşarak yaşayalım hayatımızı,mevlana hoşgörüsüyle yaklaşıp birbirimize yunus emre duygularıyla bağlanalım gelin bizbize,başta mehmet kardeşimin anne babası olmak üzere bütün akrabalara başsağlığı dileklerimle,ve mehmet kardeşim dua larımız seninle.
YAZARLAR
DİĞER AYRANCI/KARAMAN HABERLERİ