Bakanlık tarafından görevli olarak bölgede incelemelerde bulunan Karadeniz Teknik Üniversitesi (KTÜ) Sürmene Deniz Bilimleri Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. İbrahim Okumuş, Trabzon Su Ürünleri Merkez Araştırma Enstitüsü Müdürü Dr. Temel Şahin, Uzman Veteriner Hekim Necla Türk, Ziraat Mühendisi Hüseyin Kaplan ve Su Ürünleri Mühendisi Yeşim Aslanoğlu, bölgede yaşanan sıkıntıları bir rapor haline getirdi. Raporda, tesis sahipleri arasında diyalog eksikliği yaşandığı, üretimde yanlış ilaçların kullanıldığı, kafeslerin çok küçük olduğu, balıklara biran önce büyüsünler diye aşırı yem verildiği belirtilerek, şu sorunlara değinildi:
- Karadeniz'de su sıcaklığı değişimi son derece yüksektir. Örneğin 2001 ve 2002 yıllarında su sıcaklığının 30 dereceye kadar çıkması büyük sorun olmuştur.
- Çiftlikler arası mesafe son derece yetersiz olup, çiftlik ve kafesler birbirinin akıntısını engelleyecek şekilde yerleştirilmiştir. Ayrıca kafes sayısı çok fazladır.
- Çiftliklerin yönetiminde ciddi sorunlar göze çarpmaktadır. Bunlar arasında farklı kaynaklardan yavru temini, yönetim bazında mühendis çalıştırılmaması, düzenli kayıt tutulmaması, sorunların zamanında bildirilmemesi ve doğru bilgi verilmemesi sayılabilir.
- İki büyük işletme kendi yemlerini kendileri üretmektedir. Ancak üretim şartları sağlıklı değildir. Bu yemler suda dayanıklılık, stabilite ve balıkların ihtiyacını karşılamak açısından uygun değildir. Üreticiler balıklar biran önce büyüsünler diye aşırı yemleme yaptıklarını itiraf etmektedir.
- Deniz zemininde daha önce midye kabuklarının bol miktarda bulunduğu belirlenirken, son dönemde gözükmedikleri göze çarpmıştır. Yapılan incelemede deniz zemininde anoksit bir birikim olduğu gözlenmiştir.
- Hastalık çıktığında her çiftliğin sahibi rastgele ilaç kullanmaktadır. İlaç konusunda kayıt tutulmamakta, çiftlik sahipleri hastalık konusunda birbirinden bilgi saklamakta, yavru balık alımında hassas davranılmamaktadır.
- Sorunun parçası olan üreticiler, sorunun çözümünü kamudan beklemektedir. Yetiştiricilik konusunda yeterli bilgiye sahip olduklarını ifade etmektedirler. Ancak, herhangi bir hastalığa karşı yapılan aşının tüm ölümleri önleyeceğini sanmaktadırlar. Üreticilerin kendi aralarında ciddi derecede diyalog eksikliği gözlenmektedir. İşletmelerden ikisinde mühendis çalıştırılmaktadır.
- Üreticiler yaş yem kullanımından vazgeçirilmelidir. Tüm işletmelerin fiili olarak mühendis çalıştırması temin edilmelidir.
- Alabalık yetiştiriciliği kış ve ilkbahar aylarında belirli bir süre içinde 'parti kültürü' şeklinde yürütüldüğü için çevresel etkileri daha sınırlıdır. Ancak levrek için durum farklıdır. Gerekirse levrek yetiştiriciliği belirli bir süre durdurulmalıdır.
- Çok sayıda kafes su değişimi, bakım ve besleme açısından önemli dezavantajlara sahiptir. Bu nedenle 2-3 yıl içerisinde kafes sayısı azaltılmalı ve daha büyük (16-24) ebatlarında dairesel kafeslerin kullanımına geçilmelidir.
- Bu önlemler yürürlüğe konulmadığı takdirde levrek yetiştiriciliği tamamen yasaklanmalıdır.