Yurdumdan Eğitim Manzaraları!

Muş bu günlerde yoğun kar ve tipi altında baharı ve mistik ovalarının uyanmasını bekliyor. İlin coğrafi yapısına göre Muş kışların çok çetin geçtiği konuma sahiptir. Benim burada değinmek istediğim konu il ve ilçelerdeki özellikle köylerdeki öğrencilerin kışın büyük zorluklarla okumaya çalışmasıdır. Ben bunu yaşamış bir insanım.

Bu zorluklar, o küçücük bedenleri o kadar yorar ki, bir an durup "ben niye okula gidiyorum" diye sorar kendine. Şimdi üniversite okuyorsam bu çektiğim zorlukların bir neticesidir. Her köyde orta okul olmaması okuma hevesi olan öğrencileri daha 10-12 yaşlarında il ve ilçelerdeki yatılı okullarda kalmaya zorlar. Bu durum, o yaşta, anne ve baba sevgisinden uzak öğrenciyi psikolojik yönden yıpratır ve ders başarısı düşürür. İnanın bana bu durumdan başarıyla geçen her öğrenci geleceğini kurtarmanın sevinci içindedir. Çünkü o dönem bir öğrencinin karşılaşacağı en zor dönemdir. Millet uyuyor ama bulanık üçtepe köyünde öğrenciler sabah saat 6:00 sularında 8 km yol yürüyerek ve karla savaşarak okullarına varıyorlar. Kolay mı sizce!

Birde kısa hatırlatma: Doğu Anadolu Bölgesinde eğitim seviyesi düşükmüş! Niye diye sormazlar, atıp tutarlar... neymiş: Aileler çoçuklarını tarlada çalıştırırlar, okula gönderlermezmiş. Bunlar hikaye, bu zorlukları çeken bir insan biraz azmini yitirirse okumaz. İnanın bunu ben de ortaokul yıllarımda düşünmüştüm. Ama şimdi üniversitedeyim ve Muş'u her yazın ziyaret ediyorum.

İyi günler sevgiler.

Sayın yazarımıza katılıyorum. Aynı durumu (7-8 km kar kış demeden yol yürüyerek 6 sene -Orta ve lise-) bende yaşadım. Kolay bir olay değil kesinlikle. Bu gün geldiğim nokta itibarıyla sağlığımı kaybetmiş durumdayım. Ancak, iyi bir eğitim aldığımı sanıyorum. Benzer durum Batı karadeniz (Sinop, Samsun) içinde geçerli.