Dünyanın her yerinde bir tavaslı vardır

Merhaba değerli hemşehrilerim.

Tavas'ı Denizli'den yazmak zor. Ama yazları en az 3 ay ikamet etmeye çalıştığım memleketim Tavas'ta kızdığım, üzüldüğüm veya sevindiğim olaylarda var.

İçinde yaşadığımız hatta bir çoğumuzun doğduğu göbekbağının topraklarımızda olduğunu biliyorum. Yeni nesil'in Tavas ile ilgili yakın geçmişi hatta dedelerinde geçmişini dinlediğimizi biliriz.

Benim yaşım 42 olduğundan bazı yakın geçmiş olayları yakından yaşadım Tavas'ta.

Kağnılarla taşınan samanları, şarahmanı denen yerde üzümlerin pekmez edilişini, ilçe içinden akşamları meralardan dönen sığırtmaçlı yüzlerce inek sürüsünün peşinden arkadaşlarla koşturmalarımızı dün gibi hatırlıyorum.

Hele hele o güzelim Bağlarımızda kurulan yaz pazarlarını sırıklara takılıp alevli ocaklarda pişirilen kebabların tadını unutmak mümkün mü ?

Herbirimizin içinde Tavas'ta yaşam süreçlerimizden kalmış bir nostalji vardır. Mesela ben ilk sazla Mehmet Mutlu ve Ali Mutlu abilerimizin (Rahmetli dedem bandırmaların Emin Çavuş'un bağ komşusu idiler onlar) nağmeleriyle tanıştım. O dönemler ikisi de babaları yurtdışında onlar Tavas'ta yaşardı. Hayalleri de bir gün babalarının yanına gitmekti. Şimdilerde bu abilerimiz Hollanda da bildiğim kadarıyla.

Mesela ilkokul sıra arkadaşım Muammer Şandırlı yine Canada'da yaşıyor. Onunla küçükken ders çalışıdık. Orta Mahalle deki evlerinin ALKAPI diye tabir edilen kapıdan evlerine girerken o heybetli kapının üzerimize yıkılacağını zannederdim hep. Babası Hayrullah Amca ağzından sigarayı düşürmez, dibine kadar içerdi.

KIZDIĞIM EN BÜYÜK DAVRANIŞ...

Biz Tavaslılar'ın bir özelliği ya da bir söylemini çok kızıyorum.

"TAVAS'tan BİRŞEY OLMAZ. TAVASLILARDAN BİRŞEY OLMAZ." Bu sözü 7'den 70'e Tavas'ta yaşayan her Tavaslı beynine söylem olarak kazımış sanki.

Neden olmasın.

İstemek, başarmanın yarısıdır.

Gerek şu an Tavas'ta yaşayanlar gerekse ben ve benim gibi dışarda yaşayanlar bu güzel ilçenin birer mensubu olarak güzelliklere neden imza atmayalım ki ?

Birincisi bir seferberlik ile şu meşhur benzetmemizi bertaraf etmeliyiz.

"Çarşı Meydanı'nda söylediğin söz, sen inmeden Hükümet Meydanı'nda duyulur."

Boş laf ve birbirinin ne yapdığını, nasıl yaşadığını eleştirel yaklaşım yerine birlik ve beraberlikle Tavas'ı hakettiği konuma getirebilirz.

Tabi çok çalışmamız gerek.

Şu meşhur kahvehanelerimizi okey masalarından, tavla oturaklarından kurtarmamız gerekiyor. Düşünen, üreten, birbiri ile uzalaşan Tavaslılar olduğumuzda; Denizli'nin Tavas Sancak Beyli'ğine bağlı bir yerleşim birimi olduğu tarihselliğinin şimdilerde neden hala 11 bin nüfuslarda kaldığımızın, neden işlerin iyi olduğu bir Tavas'ın olmadığını daha iyi uluruz kanaatindeyim.

DÜNYANIN NERESİNE GİDERSENİZ GİDİN BİR TAVASLI VARDIR. VE TAVASLI OLMAK BİR AYRICALIKTIR. DOĞDUMUZ TAVASIMIZA KİMSE HAKSIZLIK ETMEMELİ, ÇALIŞMALI, ÜRETMELİ VE DE GELECEK NESİLLERE GÜZEL BİR TAVAS ARMAĞAN ETMELİYİZ.

KALIN SAĞLICAKLA...