Domaniç Genel Bilgi

Ege Bölgesi’nde, Kütahya İli’ne bağlı bir ilçe olan Domaniç’in, kuzey ve batısında Bursa, doğusunda Bilecik, güneyinde de Tavşanlı yer almaktadır.Kütahya’nın kuzeyinde yer alan ilçe topraklarının büyük bir bölümü dağlık olup, kuzeydoğuda Yirce Dağı, kuzeybatıda da Uludağ’ın uzantıları ile engebelenmiştir. İlçe topraklarını Orhaneli Çayı (Kocasu) ile onu besleyen küçük çay ve dereler sulamaktadır. İl merkezine 87 km. uzaklıktadır. Deniz seviyesinden 870 m. yükseklikteki ilçenin yüzölçümü 1.240 km2 olup, toplam nüfusu 19.560’tır.

Bitki örtüsü çam ve kayın ormanlarından oluşmaktadır. Yeryüzü şekilleri bakımından dağlar ve ormanlarla kaplıdır. İlçede Karasal İklim hüküm sürmekte olup, yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve yağışlı geçer.

İlçenin ekonomisi tarım, hayvancılığa dayalıdır. Yetiştirilen başlıca tarımsal ürünler; buğday, arpa, şeker pancarı ve patatestir. Hayvancılıkta sığır ve koyun yetiştirilmekte olup, son yıllarda süt ve besi sığırcılığı ile alabalık üretimi artış göstermiştir. Modern kümes hayvancılığı da yapılmaktadır. İlçe topraklarında linyit yatakları vardır.

İlçenin tarihi Kalkolitik Çağa (MÖ.5500-3000) kadar inmektedir. Çevrede Roma ve Bizans dönemine ait kalıntı ve buluntularla karşılaşılmaktadır. İlçenin tarih öncesi çağları ile ilgili, yeterli bir araştırma yapılmadığından kesin bilgi bulunmamaktadır. Bugün bilinen ilçe tarihi XIII.yüzyıldan başlamaktadır.

Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra I.Alaaddin Keykubat, Oğuzların Kutlu Kayı boyunu 1230 yılında Domaniç’e yerleştirmiştir. Buradaki kayı boyunun başına Alaaddin Bey geçmiş ve Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluşunun ilk adımları burada atılmıştır. Domaniç’in ilk adı Hisarköy’dür. Uzun yıllar bu isimle anılmıştır. Kayı boyuna yurtluk olarak verildikten sonra Domaniç adını almıştır. Söylentiye göre Hayme Ana ve Ertugrul Gazi, I.Alaaddin Keykubat tarafından kendilerine yurtluk olarak verilen yöreye geldiklerinde dağların üzerine çöken dumanlara bakarak; “Yeni yurdumuz duman içi. Soyumuza hayırlı olur inşallah.” demişlerdir.Böylece duman içi sözü zamanla Domaniç’e dönüşmüştür.

Şemsettin Sami, Kamusü’l Alâm’ında Domaniç’i Hüdavendigâr (Bursa) vilayeti, Ertuğrul sancağına bağlı bir nahiye olarak tanımlamaktadır.

Kurtuluş Savaşı sırasında 15 Temmuz 1921’de Yunanlılar tarafından işgal edilmiş, 5 Eylül 1922’de de bu işgalden kurtarılmıştır. Cumhuriyet döneminde nahiye olarak önce Söğüt’e, ardından İnegöl’e, 1932’de Tavşanlı’ya bağlanmış, 1 Nisan 1960 yılında da ilçe konumuna getirilmiştir. 1926 yılında çıkan bir yangınla Domaniç tamamen yanmış ve yeniden yapılmıştır.

İlçede günümüze gelebilen tarihi eserler arasında; Mizik (Beşik )Camisi, Kandilli Camisi, Hayme Ana ve Osman Gazi Anıtı bulunmaktadır. Ayrıca ilçede Ermeni Beli, Pazar Alanı, Ebe Çamlığı, Sari Kız, Ekizce Mevkii, Sivri Kaya, Çarşamba Yaylası bulunmaktadır.


Kenthaber Kültür Kurulu

Fotoğraflar, www.domanic.gov.tr adresinden alınmıştır