Bu köyde yaşamak cesaret ister

Siirt-Baykan arasında dağın zirvesinde kurulu bulunan Çaykaya köyünün uçurumları, köy sakinleri için tehlike oluşturuyor. Dedeleri tarafından köyün yanlış yerde kurulduğunu belirten köylüler, köyün üzerinde kurulu olduğu uçurumdan bugüne kadar 5 kişinin düşerek hayatını kaybettiğini ve onlarca hayvanın aynı şekilde telef olduğunu söylediler.

Bitlis-Siirt karayolu üzerinde kurulu 17 haneli Çaykaya köyü sakinleri, 500 metre yükseklikteki tepenin üzerindeki köylerinin 3 tarafının keskin uçurumlarla çevirili olmasından dolayı endişelendiklerini anlattı. Uçurumdan düşme korkusu ile evden çıkamayan çocuklar, adeta evde hapis hayatı yaşıyor.

Köyün bulunduğu yere daha fazla ev yapılamadığından ve kendi arazilerinde de ev yapılmasına izin verilmediğinden dolayı yaşanan göç sonucu daha önce 500 kişinin yaşadığı köyde, sadece 100 kişilik bir nüfus kaldı. Köylüler, düz arazilerin Tapu ve Kadastro Müdürlüğü tarafından ormanlık olarak kaydedildiğini belirtirken düzlükte ev yapma imkanlarının olmadığını kaydetti. Daha önce afet bölgesi içine alınan köyün, daha sonra bilinmeyen bir neden dolayı afet bölgesinden çıkarıldığını ifade eden köylüler, yetkililerden bir an önce kendilerine yardım edilmesini köylerinin afet bölgesi kapsamına alınarak uygun bir yerde kurulmasını istedi.

Köyün 1. azası Mehmet Şerif Tarda, "Bizim köy çok tehlike arz eden bir yerde kurulmuş. Yaşadığımız evlerin hemen dibinden başlayan uçurumdan çok sayıda hayvanımız düşüp telef olmuştur. Köyün üzerinde bulunduğu uçurumdan çok sayıda insan düşüp hayatını kaybetti. Çocuklarımızın hayatlarından endişe duyuyoruz. Dedelerimiz köyü kurmuş ama tehlikenin farkına varamamışlar. 50 yıldır çocuklarımızı elimizden geldiğince uçurumdan uzak tutmaya çalışıyoruz. Ama neticede adı üstünde çocuk. Onları her zaman gözetmek mümkün değil.

Çocukları evde tutmak da artık çözüm olmuyor. Bulunduğu yerden daha müsait bir yerde devlet tarafından bize ev yapılmasını istiyoruz. Yoksa bu köyde kimse kalmayacak, herkes çekip gidecek. Buradaki bütün arazilerimiz bomboş ve ekilip biçilmeden öylece kalacak. Aslında biz buralardan taşınmak istiyoruz. Fakat bizim maddi durumumuz buna elvermiyor. Bu yüzden burada mecburen yaşamak zorundayız. Uçurumun kenarındaki birçok ev gördüğünüz gibi yıkılmış durumda. Buralar çok tehlikeli. Köy boşalmış durumda, çünkü köy gelişmeye müsait değil. Köyde büyüyen çocuklarımız batıya göç ediyorlar. Köyümüzde cezaevini yaşıyoruz. Eğer gücümüz olsa biz de batıya gider yaşardık ama gücümüz yetmediği için biz de burada idare ediyoruz. Devletten beklentimiz, bize daha güvenli bir yerde ev yapmalarıdır. Bayındırlık bir ara bizim köyde konut yapacaktı ama o zaman köylüler evlerini batıya götürmüştü. Bir türlü bir arada toparlayamadığımız için yapılması planlanan konut projesi de bozuldu. Kadastro, 2 sene önce köyde çalışma yaptı ve bütün arazilerimizi ormana çevirdi ama tapularımızı bize vermedi. Kadastro, 'Bize gelmeyin, bu arazilerin hepsi ormandır' dedi. Ama hepsini traktör ile sürüp biçer ile biçebiliyoruz. Ormanlık alanla alakası yok. Tapulardan da yararlanamadığımız için artık köyde kalmak istemiyoruz" dedi.