Kazımkarabekir Genel Bilgi

İç Anadolu Bölgesi’nin güneyinde, Karaman İli’ne bağlı bir ilçe olan Kazımkarabekir güneyinde Hadim, kuzeyinde Çumra, doğusunda Karaman, batısında Güneysınır ile çevrilidir. İlçe toprakları Konya-Karaman arasında Hacıbaba Dağı eteklerinde yer almaktadır. Kazımkarabekir’in güneybatısındaki Hacıbaba Dağı ile kuzey doğusundaki Karadağ ( 2.271 m.) arasında geniş düzlükler yer alır. İlçe sınırları içerisinde yer alan ve kuzeybatı - güneydoğu doğrultusunda uzanan Hacıbaba Dağı Orta Toroslarla İç Anadolu Platosunun birbirine bağlandığı geniş bölgesinde olup, Orta Torosların İç Anadolu’ya doğru bir uzantısını meydana getirir. Bu dağın kuzey yamacı, Konya kapak havzasına; güney yamacı ise Göksu Nehri aracılığı ile Akdeniz havzasına su gönderir. Dağın, güney ve kuzey yamaçlarının gösterdiği bu özellik açısından asimetrik bir topografya ortaya koyar. Bu asimetrik topografyadan dolayı dağın kuzey yamacının akarsu şebekesi, güney yamacına göre daha az gelişmiştir.

Yöredeki derelerin çoğu mevsimlik geçici akarsulardır. Bu geçici akarsular kış ve baharda yağan yağmur ve eriyen kar sularını güneydeki ovalara taşırlar. Dağın yamacındaki bu dereler, ilçe arazisini yer yer engebeli bir hale getirmektedir. Dağın güney yamaçlarından doğan yer altı kaynakları Hadim İlçesinden doğarak Güneysınır ilçesine bağlı Kabiller ve Göçer köylerinden Akdeniz’e dökülen Göksu Nehri’ne dökülürler. Deniz seviyesinden 1030 m. yüksekliktedir. İl merkezine 36 km. uzaklıktaki ilçenin yüzölçümü 296 km2 olup, toplam nüfusu 5.430’dur.

İlçenin bitki örtüsü de oldukça zayıftır. Dağın kuzey eteklerinde bir zamanlar ormanların bulunduğu, fakat bazı yerleşim yerlerinin ormana yakın oluşu sonucunda, kaçak kesim ve bölgede mera sahasının yetersizliği dolayısıyla zamanla büyük ölçüde tahrip edilmiştir. İlçenin kuzey kesimleri ilkbahar yağmurlarıyla yeşeren, yazın kuraklığı ve sıcaklığıyla kuruyup sararan kısa boylu otlardan oluşan bozkır (Step) denilen bitki örtüsüyle kaplıdır.

İlçede Tipik karasal iklimin hüküm sürmekte olup, yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlıdır. Kış aylarında ısı -21 °C, yaz aylarında +38 °C ’ye kadar yükselir.

İlçenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayanır. Sulanabilen alanlarda sulu tarım, özellikle buğday, arpa, şeker pancarı, karpuz, fasulye, baklagiller ve meyve tarımı yapılırken, sulanmayan alanlarda ise tahıl, nohut ve ayçiçeği ekimi yapılır. Ayrıca bağcılık da yapılmaktadır.

Yörenin ilkçağ tarihi ile ilgili yeterli bilgi bulunmamakla beraber, Karaman’ın diğer ilçelerinde olduğu gibi Hititler döneminde bir yerleşim olduğu sanılmaktadır. Bu yerleşimde Frigler, Asurlular, Persler, Makedonyalılar ve Romalılar yaşamıştır. Roma döneminde burası önemli bir ticaret ve askeri üs konumunda idi. Selçuklular döneminde yöreye Türk boyları yerleşmiş, ardından Karamanoğulları burada hüküm sürmüştür. Bu dönemde kentte hamam, 3 medrese, sıbyan mektebi ve bir de medrese yapılmıştır. Gaferiyad olarak isimlendirilen bu yerleşimin ismi Osmanlı döneminde de sürmüştür.

Başbakanlık arşivindeki kayıtlara göre, bu yerleşim Konya İli’ne bağlı bir kasaba iken 1885’te bucak konumuna getirilmiştir. 1296 sayılı Devlet Salnamesinde Gaferiyat nahiyesi ismi ile Karaman’a bağlı bulunuyordu. Gaferiyad’ın Kasaba Belediyesi ismi altında 1951’de Belediye Teşkilatı kurulmuştur. Bu isim 1956 yılında; General Kazım Karabekir’in buralı oluşundan ötürü Kazımkarabekir olarak değiştirilmiştir. Karaman’ın 1989’da il olması ile birlikte Kazımkarabekir de 1993’te ilçe olarak Karaman’a bağlanmıştır.

İlçede tarihi eser olarak; Büyük (Nevruzoğlu) Cami, Gaferiyad Kalesi bulunmaktadır.

Kenthaber Kültür Kurulu

Fotoğraflar, www.kkmyo.selcuk.edu.tr adresinden alınmıştır.