Kırşehir'de 1950'li yıllarda başlayan halı dokumacılığı, makine halısının çıkmasıyla birlikte tarihe karıştı. 

1960'a kadar Kırşehir'in her köyünde rağbet gören halı dokumacılığının makine halısı üretiminin artması ve daha ucuza satılması nedeniyle yok olduğu ileri sürülüyor. Günümüzde sadece Özbağ, Karacaören, Dalakçı ve Gümüşkümbet köylerinde sınırlı şekilde halı dokumacılığı yapılıyor. 

'Gömme Istar' denilen bir ucu tavana dayalı gömülü tezgahlarda dik gerilen iplere 'eriş', yan atılan iplere 'argaç' deniliyor. Halı dokumalarında Türk düğüm tekniği kullanılırken, dokuma sırasında 'kirkit, bıçak ve tarak' gibi aletlerden de faydalanılıyor. 

Kaynaklara göre, 19. yüzyıla ait 10x10 Kırşehir halılarında 40x50, 1900-1950 arasında 36x45 veya 38x50, 1959'da 32x34 veya 32x40 ve 1978-1980 yıllarında 28x28 veya 28x30 düğüm görüldüğü ileri sürülüyor. Dokuma halı üzerindeki kalitenin halk arasında çile hesabı ile ölçüldüğü belirtiliyor. Diğer yandan, Kırşehir halılarının 17 ve 18. yüzyıl örneklerinde genellikle seccade tipinde olduğu görülüyor. Kırşehir halılarının geleneksel motiflerinin 1. Dünya Savaşı yıllarına kadar sürdüğü ve halkın 1950 yılına
kadar seccade, kayrıla halısı, sedir halısı, namazlık halı ve yastık halıları dokuduğu belirtiliyor.