Bulancak Genel Bilgi
Doğu Karadeniz Bölgesi’nde, Giresun İli’ne bağlı bir ilçe olan Bulancak, doğuda Giresun, batı ve güneybatıda Ordu İli, Güneydoğuda Dereli İlçesi, Kuzeyde Karadeniz ile çevrilidir İlçe toprakları genel olarak 3. Zaman (Tersiyer) sonlarının volkanik patlamaları ve parçalanmalar sonucu oluşan kırıklı ve volkanik oluşumlardan meydana gelen bir arazi yapısı göstermektedir.
İlçe arazisi engebeli ve sıradağlarla kaplıdır. Bu dağlar üzerinde buzul göller (Karagöl, Ayğır ve Geyik Gölleri) ile bazalt kayalar bulunmaktadır. Deniz kenarından itibaren başlayan tepeler, güneye doğru yükselir ve Karagöl Dağları’nda 3.107 m.ye ulaşır. İlçenin belli başlı yükseltileri, Kızalan Tepesi, Solakyatak Tepesi, Evliya Tepesi, Seyit Tepesi, Zemzem Tepesi, Naldöken Tepesi, Bektaşoğlu Tepesi, Kaya Tepesi, Kel Tepe, Hasançelebi Tepesi, Yıldız Tepesi, Yokuşbaşı Tepesi, Topalkız Tepesi, Armutlu Tepesi, Kümbet Tepesi, Karatepe, Pekdemir Tepesi, Karataş Tepesi ve Dikmen Tepesi’dir.
Pazarsuyu Deresi ve kolları kaynağını, Karagöl Dağları’ndan alır. Bulancak Deresi, İncüvez Deresi, Erikliman Deresi ilçenin başlıca akarsularıdır. Bulancak’ın batısındaki Pazarsuyu Deltası en önemli düzlüğü oluşturur. Bulancak kıyı şeridinde, batı kesiminde Yassıtaş, İncevüz kumsalları yer alırken, doğu kısmında Karaburun, Burunucu, Küçüklü ve Yalıköy kumsalları yer almaktadır.
Meşe, defne, funda, kocayemiş, mersin ağacı ve meyve ağaçlarından oluşan bitki örtüsü, kestane, gürgen, karakavak, kızılağaç, ıhlamur ve karaağaç gibi orman bitki örtüleriyle kaplıdır. Yüzölçümü 608 km2 olan ilçenin toplam nüfusu 56.636’dır.
İlçenin ekonomisi tarım, ormancılık, küçük sanayi ve hayvancılığa dayalıdır. Başta fındık olmak üzere, mısır, arpa, patates ve fasulye yetiştirilmektedir. Halkın asıl geçim kaynağı fındık olup, Türkiye’nin ihraç ürünü olan fındığın 5/1’i bulancıkta üretilir. Pazarsuyu’nda balık avlama alanları olup, bunlar yerel tüketime yöneliktir. İlçede çok sayıda fındık kırma atölyeleri bulunmaktadır. Ayrıca çamaşır suyu, kereste, balık yağı, tuz, tuğla-kiremit üreten fabrikalar vardır. Küçük sanayi mobilya üretiminde yoğunlaşmıştır. İlçe topraklarında simli kuşun yatakları olup, burada işlenmektedir.
İlçe ve yöresinin tarihi MÖ.1400-1200 yıllarına, Hititlere kadar inmektedir. Hitit tabletlerinde Azzi Ülkesi olarak geçen Giresun yöresinde MÖ. 1200’lerde kavimler göçü sırasında burada da küçük bir koloni kurulmuştur. Hitit Devleti’nin yıkılmasından sonra bölge, Frigya Krallığı’nın yönetimine girmiş, doğudan gelen İskit ile Kimerler buraya hakim olmuşlardır. Giresun bölgesindeki Pers yönetimini Büyük İskender, Kapadokya Krallığı ve Roma dönemi izlemiştir. İstanbul’un Latin istilası sırasında Bizans İmparatoru Komnenos’un çocukları MS.1204’te Trabzon Rum İmparatorluğunu kurmuşlar, Bulancak da bu devletin sınırları içerisinde kalmıştır.
Malazgirt Meydan Savaşı’ndan(1071) sonra Anadolu’ya gelen Selçuklu Türkleri, Karadeniz sahillerini de Türk hakimiyeti altına almıştır. Bulancak, Hacı Emir Bey’in oğlu Süleyman Bey zamanında 1397 yılında Türklerin eline geçmiştir. II. Murat döneminde Osmanlı yönetimine girmiş, 1461 yılında Fatih Sultan Mehmet döneminde (1461) Trabzon’un alınmasıyla Karadeniz Bölgesi ile birlikte kesin olarak Osmanlı topraklarına dahil olmuştur.
O dönemde Kepsil olan adı, 1871’de Akköy olarak değiştirilmiş, 1928’de de ismi Bulancak olmuş, 1934 yılında da ilçe konumuna getirilmiştir.
İlçede günümüze gelebilen tarihi eserler arasında, Acısu Kaya Kilisesi, Burunucu Camii ve Çeşmesi, Merkez Eski Camii ve Demircili Kemer Köprüsü bulunmaktadır.
Kenthaber Kültür Kurulu
Fotoğraflar, www.bulancak-bld.gov.tr adresinden alınmıştır.
