Yenice Genel Bilgi

Batı Karadeniz kıyı şeridinden yaklaşık 60 km. içeride, Karabük iline bağlı bir ilçe olan Yenice, doğuda Karabük İli, batıda Devrek ve Gökçebey ilçeleri, kuzeyde Bartın İli, güneyde Mengen ve Eskipazar ilçeleri ile çevrilidir. İlçe, Yenice Irmağı ile İncedere Çayı’nın birleştiği noktada kurulmuştur. İlçe toprakları dağlık ve engebeli bir arazi yapısına sahip olup, düz ve ova niteliğinde bir alanı çok azdır.ilçenin en yüksek noktası Keçikıran Tepesi’dir (1.400 m.) Yenice Irmağı, ilçe merkezinden geçerek ilçenin topraklarını iki eşit parçaya böler. İlçe toprakları içerisinde doğup, Yenice Irmağı’na dökülen akarsu ve dereler yöre köylerini ve orman bölgelerini Yenice’ye bağlayan doğal yollardır. İlçe topraklarının büyük bölümü ormanlarla kaplıdır.

Yenice’nin deniz seviyesinden yüksekliği 112 m.dir. Yüzölçümü 1.150 km2 olup, toplam nüfusu 28.596’dır.

İlçede birçoğu anıtsal, boy ve kalınlığa ulaşmış ağaç türleri bulunmaktadır. 40 çeşit ağaç türü bulunması nedeniyle ormanları gerçek bir ağaç müzesi görünümündedir. Gökpınar mevkiindeki 4 hektarlık bir alan alberatum olarak tescil edilmiştir. Ormanlarının yanı sıra çeşitli yaylaları, mağaraları ve kanyonları ve tabiat parkları da ilçenin doğal güzellikleridir.

Yenice’de tipik Karadeniz iklimi hüküm sürer. Yaz mevsimi ılık ve zaman zaman sağanak yağışlı geçer. Yenice denize göre iç kesimlerde kaldığı için kışlar biraz sert, kar yağışlı geçer.

İlçede ekonomi ormancılık ve hayvancılığa dayalıdır.

Yörede arkeoloji ve yüzey araştırması yapılmadığından eski çağ tarihi ile ilgili bilgi bulunmamaktadır. Kaynaklarda Yunanistan’dan Karadeniz’e olan kolonizasyon hareketi sırasında burada bir yerleşim olduğu yazılı ise de bunu kanıtlayacak buluntu ve kalıntılara rastlanmamıştır. Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra Anadolu’ya yayılan Türkmen boylarından bazılarının Zonguldak ve Karabük çevresine olduğu gibi buraya da yerleştikleri sanılmaktadır.

Osmanlı döneminde XV.yüzyılda, Bolu’ya bağlı bir nahiye olan Yenice’nin, XIX.yüzyıla kadar olan bölümü konusunda tarihi kaynaklarda bir bilgiye rastlanmamıştır. XIX.yüzyılın başlarında nahiye olmuş, 1912’de Nahiye Tefen ismi ile tanınmaktadır. 1926 yılına kadar burada kalan nahiye merkezi, çeltik Köyü Yenice Pazarı’na taşınmıştır. Daha sonra Karabük’e bağlı bir bucak olmuş, 1987 yılında da ilçe konumuna getirilmiştir.

İlçede Türk sivil mimari örneklerinden, koruma altına alınmış XIX.yüzyılın sonlarına tarihlendirilen ahşap evler ile doğal güzelliklerinden Şeker Mevkiinde Şeker Kanyonu bulunmaktadır.

Kenthaber Kültür Kurulu

Fotoğraflar, www.yenice.gov.tr adresinden alınmıştır.