Sivas Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi tarafından hazırlanan "Ordu'daki Toplumsal Durum ve Aile" konulu raporda, kentteki kadın nüfusunun yüzde 86'sının "ücretsiz aile işçisi" olduğu belirtildi. 

Köyde yaşayan kadınların, kentteki kadınlara oranla daha çok üretici konumda olduğu ifade edilen raporda, kadınların istatistiksel hesaplamalarda "Ev hanımı" şeklinde sınıflandırıldığına dikkat çekildi. 1960'larda erkeklerin yurtdışına çalışmak için gittiği ve gurbetçilik olayının kendini göstermesinden sonra bütün yükün kadına kaldığı vurgulanan raporda, şu görüşlere yer verildi:
"Kırsal kesimdeki kadınlar genel anlamda üretimin içindedir. Bunu yaparken, anneliğin genel fonksiyonlarından bir takım aksamalar olsa bile üretimden uzak kalamazlar. Ordu'ya bağlı köylerde biri kucağında diğeri de sırtında 2 çocuğuyla tarlaya mısır çapalamaya giden kadınları görmek mümkündür. Bu zor şartlarda kadın, biyolojik, sevgi, eğitim fonksiyonunu devam ettirmektedir." 

Ordu'nun en ünlü mesire yerlerinden Çambaşı Yaylası'na giderken yol kenarlarında sebze ve meyve satan kadınlar, Karadeniz kadınının portresini en iyi anlatan örneklerden birisi oluyor. Ev ekonomisine katkıda bulunmak için yaylada yetiştirdikleri sebze ve meyveleri satmak için gün boyu bekleyen kadınlar, akşam evlerine gittiklerinde ise 'ev hanımı' sıfatıyla sorumluluklarını yerine getiriyor.