Ege, Karadeniz, Marmara ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde tütün üreticileri, alın terinin karşılığını alamayınca tütüncülüğü bırakmaya başladı. 

Dünyanın 6. büyük tütün üreticisi olan Türkiye üretimden sadece yüzde 2.7'lik pay alabilirken, 1997'den beri uygulanan popülist politikalar üreticiyi canından bezdirdi. 1997'de 5 bin 105 köyde 322 bin 500 hektar alanda 560 bin 380 tütün ekicisi tarafından 302 bin 8 ton tütün üretilirken, 2002'de 4 bin 629 köyde 199 bin 458 hektar alanda 401 bin 236 ekici tarafından 161 bin 314 ton tütün üretimi yapıldı. 2006 yılına gelindiğinde ise, tütüncülük yapanların üretim maliyetlerini karşılayamadığı ve tütüncülükten büyük oranda vazgeçtiği kaydedildi. 

Dünyanın en kaliteli tütününün yetiştirildiği Samsun'un Tekkeköy İlçesi'ne bağlı Aşağıçinik Beldesi'nde 700 haneden 672'si tütün üreticiliğini bırakarak buğdaya yöneldi. 28 hanenin ise kalabalık nüfuslarından dolayı tütünü bırakmadığı öğrenildi. Aşağıçinik'ten 38 yaşındaki Şaban Soydan, 6 dönüm araziden 1 ton tütün çıktığını belirterek, "Bu iş çok zahmetli. 13 ay boyunca tütünün fidesi, dikimi, kırımı, dizimi, kurutması, tongası, satışıyla uğraşıyoruz.

 Elimizdeki ürünü satmadan bir ay önce yeni üretim dönemi başlıyor. Biz tütüncülüğü çaresiz yapıyoruz. Şu anda kırım, dizim ve kurutma aşamasındayız. Ürünümüzü tüccara veriyoruz. Bu yılın üretimi için sözleşme yaptık. Tütünümüzün kilosunu 5.830 YTL'den alacaklar" dedi. 

Tütünü bu yıl bıraktığını söyleyen Halil Karakulak ise, 1974 yılında 1 kilo tütünle 3 kilo et alınabildiğini belirterek, "Bugün ne alıyor? Yarım kilo et bile almıyor. AB ülkelerinde tütünün kilosunu geçen yıl 11.5 YTL'den satmışlar. Bizde 5.6 YTL idi. Ben de daha önce tütün diktiğim tarlaların tamamında buğday ektim. Hasadını da yaptım" diye konuştu.