İşçilikten patronluğa!

Zonguldak'ta ilköğretim okulunu bitirdikten sonra çırak olarak demirciliğe başlayan Hüseyin Çoban, 10 yıl sonra çalıştığı demirci dükkanını satın aldı. 2005 yılından sonra işlerini büyüten Çoban'ın şimdi ise 8 çalışanı bulunuyor.

Gökçebey İlköğretim Okulu'ndan mezun olduktan demirci ustası Kamil Özkaya'nın yanında çırak olarak işe başladı. Demircilik mesleğini öğrenen ve zor olmasına rağmen 8 yıl boyunca ustasıyla çalışan Çoban, ekonomik sıkıntılar nedeniyle demirciliği bırakarak, 4 yıl Işıkveren Termik Santrali'nde işe başladı. Mesleği demirciliği özlemesi nedeniyle oradan ayrılarak, mesleğine geri dönmek isteyen Çoban, bu kez çalıştığı demirci dükkanını satın aldı.

Kendi işini kendi yapmaya başlayan Çoban, gece ve gündüz çalışarak plastik sektörüne atıldı. 2005 yılında PWC, 2006 yılında da mobilya dükkanı açan Çoban, "İlkokuldan mezun olduktan sonra heves ettim demirciliğe çırak olarak başladım. Yıllarca çalıştım. Ekonomik sıkıntılardan işi bıraktığım ve askere gittiğim dönem de oldu Tüm zorluklara rağmen mesleği bırakmadım. 1986 yılında çalıştığım demirci dükkanını satın almayı başardım. Artık kendim demiri dövüyor, kendim üretiyor ve kendim kazanıyordum. 2005 yılında PWC dükkanını, 2006 yılında mobilya dükkanımı
açtım. Şuanda dükkanlarımda 8 kişi çalışıyor. Bu işyerlerinde çalıştıracak eleman bulamıyorum.

Kalifiyeli eleman bulmakta çok güç. Ben çekiç sallayarak bu duruma geldim. Kimseden maddi destek görmedim. Halende çalışıyorum plastik doğrama demir doğrama işlerinden ilgilendiğimiz için halen eleman sıkıntısı çekmekteyiz kimseden hiçbir maddi destek görmedim" diye konuştu. Serveti yaklaşık 400 bin Euro'yu aşan Çoban, çalışmaya ve yatırımlara devam edeceğini kaydetti.

Demirci Ustası Kamil Özkaya'da, aldığı başka bir dükkanda mesleğini sürdürüyor. Özkaya, "Hüseyin çoban benim yanımda yetişti. Demirciliğe çok meraklıydı. Çalışkan olmasa bu seviyeye gelemezdi. 8 yıl benim yanımda çalıştı. Kendisinden memnundum işine sarılırdı. Bu işte çalışan kazanır, korkarsan bu işi yapamazsın. Azim gerektirir. Hüseyin de azimliydi ve çalışıyordu. İşten kaçmazdı mahallesi uzak olduğundan bazı geceler benim evimde kalır, yinede işini geciktirmezdi" dedi.