Zonguldak’ın Ereğli ilçesi Göktepe köyünde böbreklerinin tamamen fonksiyonlarını yitirmesi sonucu son altı aydır diyaliz cihazına bağlı olarak yaşamını sürdüren 11 yaşındaki Kader Karayiğit kendisine uzanacak yardım elini bekliyor.

Kdz. Ereğli ilçesi Göktepe Köyü Akarca Mahallesi’nde doğuştan geçirdiği konjental hastalıklar nedeniyle yeterince gelişme göstermemesinden dolayı böbrek fonksiyonlarını yitiren diyalize bağlanmadan önce babasını kaybeden 11 yaşındaki Kader Karayiğit, 5 yaşındaki bir çocuk görünümünde olduğu için yaşıtları ile birlikte okula gidemiyor. Kader, kendisine uzanacak bir yardım eli bekliyor.

Kdz. Ereğli’de faaliyet gösteren Duygu Sağlık Tıp Merkezi bünyesindeki Diyaliz Merkezi’nin en küçük hastası olan 11 Yaşındaki Kader Karayiğit 6 aydan beri diyaliz ünitesinde haftada 3 kez 4 saat süre ile diyalize giriyor.

Kader Karayiğit'in annesi Emine Karayiğit, "Kader'in doğumu ile birlikte doktorlar bel kısmında bir açık yara tespit etti. Yara içindeki organlar görülebilecek bir şekilde idi. Doktorlar bu yarayı yapılan bir operasyonla kapatarak diktiler. Doğumundan 4 yaşına kadar hiçbir problemle karşılaşmadık. Ama 4 yaşına kadar bezlediğimiz için idrarını damla, damla yaptığı ve büyük idrarında sorun yaşadığını tespit edemedik. 4 yaşından sonra idrar yapmakta sorunları yaşadık, tekrar hastaneye götürdük. Şimdiye kadar toplam 5 kez ameliyat geçirdi. Bu süre zarfında ilaçla tedavi edildi. Babası Adem Karayiğit kızımızın bu durumuna çok üzülürdü. O sıralarda kendisine yüksek tansiyon teşhisi kondu.

3 sene önce çalıştığı tersanede geçirdiği kalp kriz sonucu eşimi kaybettim. Babasının ölümü kızım Kader'i çok etkiledi, rahatsızlığı arttı. Bu sürede her ay Ankara Ulus'taki Çocuk Hastanesi’ne götürdük. Burada belli bir müddet tedavisi sürdü. Kızım bu süre zarfında hastalığı nedeni ile yeterince gelişim gösteremedi. En son altı ay önce tekrar hastaneye götürdük. Bana Kader'in böbrek fonksiyonlarını tamamen kaybettiğini ve diyalize bağlanması gerektiği belirtildi.

Son altı aydır haftada üç kez 4 saat süre diyalize giriyor. Devamlı altı bezleniyor. Bünyesinin yeterince gelişememesi için zaman, zaman nefes almakta zorlanıyor. Kalbi sıkışıyor. Geçtiğimiz ay tekrar Ankara'ya hastaneye götürdüm. Ürololoji laboratuarında tahlil yaptılar. Şu anda tahlil sonuçlarını bekliyoruz. Tahlil sonuçlarında böbrek naklinin yapılıp yapılamayacağına doktorlar karar verecek. Böbreğimin tekini kızıma seve, seve vermeye hazırım. Yeter ki kızım sağlına kavuşsun. Geceleri kızıma bir şey olacak korkusu yaşıyorum. Nefes darlığı ve kalbi sıkıştığı için hep kontrol ediyorum" diye konuştu.

Ekonomik durumları iyi olmadığı için, kızının gözleri önünde her geçen gün eridiğini belirten Anne Karayiğit,"Babamız öldükten sonra çalıştığı sigorta günlerini toplattık. Daha önce Bağ-Kur’a 10 yıl ödemede bulunmuş, tüm bunları toplattık emekli olmasını sağladık. Şu anda 500 TL emekli maaşı alıyorum. Kader'in haricinde 3 kızım daha var. En küçük kızım Kader, diğer kızlarım okulda okuduğu için onların ihtiyaçlarını karşılamakta zorlanıyorum. Kader'in diyaliz masraflarını devlet karşılıyor. Ama Ankara'ya gidiş geliş masraflarını karşılamakta zorlanıyorum. Önümüzde kış ayı var. Daha evime kömür bile alamadım. Bu kışı nasıl geçireceğiz kara, kara düşünüyorum. Kader, diyalize bağlı olduğu için yaşıtları ile birlikte çıkıp gezemiyor, oynayamıyor. Tüm varımı yoğumu ona harcıyorum. Umutla bekliyorum. Kızım böbreklerini tamamen kaybetmesinden dolayı birçok meyveyi yiyemiyor. Su içemiyor. Onun bu durumunu görünce ben de doğru dürüst bir şey yiyemiyor kana, kana su içemiyorum" dedi.

“OKULA GİTMEK İSTİYOR”
Kızının Hastalığı nedeniyle geçen sene ilk dönem 1 sınıfa gün aşırı gittiğini ama hastalığı dolayısıyla oldukça zorlandığını belirten Emine Karayiğit, "Kızım geçen sene okula bir gün gidip bir gün gitmeyerek 1. sınıfın ilk dönemine kadar okula gitti. Haftada üç gün diyalize gittiği için ve sık, sık Ankara'daki hastaneye gittiği için 2. dönem okula gidemedi. Bu senede okuldaki öğretmenleri hastaneden alınacak olan bir raporla eğitimini evde devam edebileceğini bu yönde müdür ve öğretmenlerle olup olmayacağına yönelik karar alacaklarını söyledi. Kızım okula gitmeyi çok istiyor. Okula giden öğrencileri görüyor. Onlar gibi okula gidemediği için, oyunları oynamadığı için çok üzülüyor” diye devam etti.

İSMİNİ BEĞENMİYOR
Babasının ve Annesinin koyduğu ismini istemeyen Kader Karayiğit, isminin Havva olarak değiştirilmesini istiyor. Anne Emine Karayiğit, Kızı Kader'in ismini sevmediğini ve "ismimi Kader niye koydunuz benim kaderim bu mu olacak?" diye kendisine sitemde bulunduğunu söyledi.

DOKTOR OLMAK İSTİYOR
Doğumundan bugüne kadar doktorlarla daha çok yakınlaşan Kader Karayiğit, büyüyünce doktor olmak istiyor. Kendisi gibi hastaların dertlerine deva olmak istediğini belirten Kader, "En büyük isteğim sağlığıma kavuşmak, okumak ve doktor olmak" diyor.

Kader”in böbrek nakli için gelişimini tamamlaması gerekiyor. Duygu Diyaliz Merkezi Doktoru İskender Özalp, "Kader Karayiğit doğuştan bazı konjental denilen hastalıkları olduğu için diyalize girmek zorunda, daha önce çocuk cerrahisinde bir dizi ameliyatlar geçiren bu ameliyatlar sonucu hayata tutunabilme noktasında önemli aşamadan geçen küçük Kader, böbreklerinin fonksiyonunu kaybetmesinden dolayı yaşamını diyalize bağlı olarak yaşamak zorunda. Kader’in bu rahatsızlığının ve zorunluluğunun giderilmesi için öncelikle bir böbrek naklinin olması gerekiyor. Böbrek nakli ülkenin en büyük sorunu, böbrek ve organ bağışlarının ülkede tam olarak yerleşmemesinden dolayı bu tür hastalar büyük bir sıkıntı içindeler” diye konuştu.

MORAL KAYNAĞI
Küçük Kader, diyaliz hastalarının moral kaynağı oldu. Duygu Hayat Sağlık Polikliniği diyaliz ünitesinde haftada 3 kez diyalize giren küçük Kader’in hayata tutunması ve çevresine pozitif enerji vermesi ünitede diyalize giren böbrek hastalarının da moral kaynağı oldu. Hastane personeli tarafından da büyük ilgi gören Kader’in moralli oluşu ve hayata gülümseyişi diğer hastalara da umut ışığı oluyor.

iha

Yayın Tarihi : 23 Eylül 2009 Çarşamba 19:03:42