Alkazar Sineması kapanıyor
1994 yılından bu yana estetik kaygı ile çekilen ve sinema sanatına katkıda bulunan filmleri izleyiciyle buluşturmayı amaç edinen Alkazar Sineması, uzun süredir yaşadığı zorluklar nedeniyle 1 Mart 2010 tarihinde perdelerini kapatıyor.
Beyoğlu İstiklal Caddesi'nde 1923'ten bu yana kısa aralıklarla kapalı kalmasına rağmen her defasında açılan Alkazar Sineması, 1 Mart 2010'da sonsuza dek veda ediyor.
Alkazar Sineması Yönetimi adına yazılı açıklama yapan Adalet Dinamit, mahalle bakkallarının toplumsal yaşamın önemli bir parçası olduğu yıllarda Ferhan Şensoy'un "Kahraman Bakkal Süpermarket'e Karşı" oyununu yazdığını ve tiyatrosunda oynamaya başladığını hatırlatarak, şunları kaydetti:
"Alkazar Sineması'nı bütünüyle yenileyip 28 Şubat 1994 tarihinde "Germinal" filminin gösterimi ile açılışını yaparak, yeni bir film programı anlayışı ile sinemaseverlerin hizmetine sunan biz Alkazar Sineması'nın yönetimi, buruk bir hüznü tüm benliğimizle hissettiğimiz şu günlerde bu oyunu yeniden anımsadık. Büyük alışveriş merkezlerindeki son derece yüksek yatırımlarla yapılan, teknolojik olanaklarla donatılmış olan ve popüler, ticari filmleri izleyiciye sunan 8-10 perdeli sinema salonlarına karşı, adeta kahraman bakkallar gibi küçük, iddiasız sanat sineması olmayı sürdürecek gücümüz ne yazık ki kalmadı."
Sinema salonunu kapatmak zorunda kaldıkları için tüm eksikliklere rağmen ısrarla Alkazar Sineması'nda film izlemeye devam eden Alkazar müdavimlerinden ve dostlarından özür dilediklerini vurgulayan Dinamit, uzunca süre porno filmler gösteren Beyoğlu'nun en eski sinema salonlarından birini devralarak, estetik kaygı ile çekilen ve sinema sanatına katkıda bulunan filmlerle izleyiciyi buluşturduklarını hatırlattı.
O tarihten bugüne, dünya sineması ve ulusal sinemanın seçkin örneklerini izleyiciyle buluşturma çabasında olduklarını kaydeden Dinamit, 16 yılı izleyiciyle birlikte mutlulukla geçirdiklerini ifade etti.
"Biz Alkazar Sineması ile büyüdük", "Bizim için Alkazar Sineması'nın yeri ayrıdır" diyen gençlerle burada tanıştıklarını, onların taleplerini yerine getirmeye, beğenilerini yönlendirmeye, etkilemeye çalıştıklarını belirten Dinamit, izleyicilerin "Alkazar sevdası" nedeniyle her türlü olanaksızlığa, zorluğa direnmeye çalıştıklarını dile getirdi.
Dinamit, şunları kaydetti:
"Ancak ne yazık ki artık maddi ve manevi olarak direnecek gücümüz kalmadı. Alkazar Sineması, çok uzun bir zamandan beri sınırlı sayıdaki izleyicisinin film izlemek için ödediği bilet satış geliri ile yetinmek zorundaydı. Kendileri de birer Alkazar sevdalısı olan Alkazar Sineması'nın işletmecileri, son yıllarda bu işletmeyi yaşatmak için ellerinden gelen her şeyi yaptılar, maddi ve manevi her türlü özveride bulundular ama işte buraya kadar...
Sinema salonlarına bırakınız en küçük destek vermeyi, sinemaları birer sanat mekanı değil, eğlence mekanı olarak görüp olağan vergisel yükümlülüklerinin yanı sıra ayrıca bir de eğlence vergisi adıyla ek yükümlülük getiren, sinema salonlarını Amerikan film endüstrisinin popüler, ticari filmlerine mahkum eden merkezi yönetim, bakanlık ve belediye yönetimleri adına sizlerden özür diliyoruz.
Zaman zaman ekonomik güçlükleri aşabilmek adına, izleyicilerimizin eleştirisine neden olan filmler izlettirdiğimiz için de özür dileriz. Alkazar müdavimlerini, izleyicilerini hayal kırıklığına uğratmamak adına ve devam edebilecek olanaklara sahip olmamamız nedeniyle Alkazar Sineması kapanıyor. Kurucu ortaklarımızdan merhum Onat Kutlar'ın da katkısı ve emeği ile 16 yıl önce açtığımız beyaz perdemizi karartmak ve size veda etmek zorunda kaldık. Bunu bizden duyun istedik. Tek dileğimiz, başka beyaz perdelerin kararmamasıdır."
Alkazar'ın tarihi
Safvet ve Naci Beyler tarafından 1923'te Cine Salon Electra adıyla işletilmeye başlanan sinema, 1925'te bugünkü ismi Alkazar'ı aldı. Sinemanın bulunduğu binanın mülkiyeti 1955-1956 yıllarında Doğubank`a geçti, daha sonra Kadri ve İzzet Cemali kardeşler tarafından işletildi.
Koloğlu ve Ahududu sokakları arasındaki alanda, İstiklal Caddesi`ne bakan dar cepheli bir binada bulunan Alkazar'ın yarım daire kemerli giriş kapısının açıldığı koridorun tonoz örtüsü, alçı kasetlerle bezemelidir.
Parsel üzerinde, koridorun sonunda yer alan sinema salonuna giriş, fuayenin de bulunduğu birinci kattan sağlanır. İkinci katta da bir diğer salon girişi bulunuyor.
