Salı günkü ( 23.09.2003 ) ‘meydanlarımıza kavuşuyor muyuz yoksa .’ başlıklı yazısında koruma kurullarına değinmiş, ve demiş ki : ‘ İnsan’ı hiçe sayıp kayıtsız şartsız korumayı aklım almıyor.’

Sayın Uluç ; Özellikle şehir planlamasında, İnsanları yok sayarak koruma yapmak her halde sadece bizdeki kurullara has bir koruma tarzı olsa gerek.

Sizinde örnek verdiğiniz gibi, Fransız lar Paris de Şanzelize’nin altına otopark yapabilirler ,Yunanlılar Atina’nın altına metro yapabilirler.

Çünkü onlarda bu gibi kurullarda çalışan insanlar yaşamın içinden gelen kimselerdir.

Bizdeki gibi tayinle geldikleri için, memur zihniyetinden bir türlü kurtulamayan , dolayısı ile Yeni yaşam şartları için hiçbir yenilik üretemeyen kimseler değildirler.

Büyük Şehir Belediyesi Eminönü’ndeki trafiği yer altına alıp meydanı tümü ile yayalara ayırmak istemiş ama koruma kurulu izin vermemiş. Niye vermemiş, niçin vermemiş hiç kimse bilmez. Bir açıklama yapma gereğini bile duymazlar. Çünkü onlar en çok bilenlerdir . Halkla iletişim için, bir basın bülteni bile yayınlamayı zul kabul ederler.

İstanbul tarihi ile biraz alakası olanlar bilir ki ; Eminönü meydanı ,Yeni camii nin merdivenlerine kadar tamamen dolma topraktır ,ve bununla ilgili muhtelif gravürler vardır.

Hele Mecidiye köy meydanı için izin verilmemesine kimse akıl erdirememektedir. Allah aşkına ; Mecidiye köy meydanında 20-30 senelik bir eser gösterebilimisiniz.

Bizim kurul üyelerimiz birbirlerini de beğenmezler , Metro güzergahın da olduğu gibi , Bir önceki kurul üyelerinin aldığı kararı bir sonraki kurul rahatlıkla değiştirebilir. Bu ülkeye katrilyonlarca paraya mal olsa bile.

Kurul üyeleri , hep yaptırma güçlerinin olmadığından yakınırlar. Ama yaptırmama güçlerinin olduğundan hiç bahsetmezler. Hep merak ederim , acaba hangi kurul üyeleri , yetkili belediye ye , şu tarihi Tophane binalarının önündeki beton dükkanları kaldırın veya düzeltin dedi de ilgili belediye yapmadı.

Remzi Erbaş

Yayın Tarihi : 27 Eylül 2003 Cumartesi 00:00:11

Güncelleme :11 Ocak 2004 Pazar 23:56:20