İstanbul Koruları
Şehirlerin içi veya çevresindeki koruma altına alınmış büyük ağaç topluluğu veya küçük orman parçasına koru denilir.
Koru ve ormanlar bir ülkenin en büyük zenginlik kaynağıdır. Ayrıca bu yeşillik alanlar kentlerin hem nefes almasını hem de içinde barındırdığı,sincap,tilki, çeşitli kuşlar gibi küçük hayvanları ile estetiğini sağlarlar.
İstanbul ‘un yüzyıllar boyu sahip olduğu yeşil alan ve korular zaman süreci içerisinde göçler, iskân ve savaş gibi etkenlerle ne yazık ki büyük bir ölçüde azaldı. 1950 li yıllardan itibaren başlayan ekonomik büyüme neticesinde Boğaziçindeki tepeler artan nüfus karşısında Belediye’nin aldığı bir kararla iskân alanı içine alınarak burada büyük bir inşaat işgali başladı ve küçük korular bir-bir ortadan kalktılar. Bugün mevcut olan koruların büyük bir bölümü Boğaziçinde diğer kısmı ise İstanbul’un yakın çevresinde toplanmıştır.
Hukuki ve mülkiyet açısından İstanbul Koruları başlıca iki grupta toplanır:
1- Hazine ve Belediye’nin mülkiyetindekiler. Bu korular Dr. Lütfi Kırdar’ın İstanbul
valiliği sırasında kamu varlığına katıldığından bölünme , satılma ve iskan gibi
tehlikeleri yoktur. 6831 sayılı kanunun 1.inci maddesi gereğince 30 dönüm (3 hektar) den fazla olanlar bu guruba girmektedir
2- Özel Mülkiyet içindeki korular. Aynı kanunun 1.inci maddesinin 1 inci fıkrası ve
Tahdit,Tescil Talimatnamesinin 40.ıncı maddesinin 3.üncü fıkrası gereğince bu
birimlerin ağaç varlığı kalmasa da Orman sayılmakta ve Korumaya girmektedir.
3- 30 dönümden az olan mülkiyet içindeki küçük korular. Ne yazık ki büyük bir kısmı inşaatlar neticesinde yok olmuş olan bu yeşil alanlardan arta kalan küçük parçalar İmar plânları ve tescillerle günümüzde korunmaya çalışılmaktadır.
Kenthaber Kültür Kurulu
