Demokratik sistem içersinde toplumların yönetim bazındaki en temel kurumları belediyelerdir.

Belediyelerin bulunduğu yerleşim alanlarının gelişmişliği yada gelişmemişliğini belirleyen yine bu kurumlardır. Büyük şehir yada il hatta imkanı iyi olan belediyeleri saymazsak taşra belediyeciliği hakkında biraz yorum yapalım.

Belediyeler kendi gelirlerinin haricinde bazı hizmet alanlarının mesela içme suyu, kanalizasyon gibi alt yapı yatırımlarını gerektirecek yatırım finansmanın iller bankasından sağlarlar, ayrıca iller bankası ülke genelinde toplanan vergilerden belediye ile ilgi paylarını ayırıb sonrada, belediyelerin bulunduğu yerleşim yerlerini nüfus sayısına göre o belediye belli miktarda hisse gönderir yani her ay toplanan vergi oranlarına nüfus yapısına göre belediyelere para aktarılır. İller bankası hisseleri belediyelerin personel giderlerini dahi karşılayacak yeterlilikte değildir. Belediyeler diğer gelirleri ve imkanlarıyla belediyecilik yapmaya çalışırlar. İller bankasından gelecek olan hisseleri hiç hesaba katmayıp kendi imkanlarını ve kaynaklarını kullana bilen belediye yönetimleri her zaman başarılı belediyecilik anlayışı içersinde örnek olurlar.
Osmanlılar döneminde belediye başkanlarına (ŞEHRÜL-EMİN) şehrin emin kişisi denirmiş. Acaba; günümüzde gerçekten belediye başkanlarımız emin kişiler midir. Bu kurumun başına seçimle gelip her kesimin belediye başkanı olabiliyorlar mı? Yoksa sadece kendini seçen seçmeninin sesine mi kulak verirler. Belediyeciliğin halkın direk kendini yönetme kavramını unutup yine gelecek seçimin oy avcılıklarını yapıp şehrin ihtiyaçlarını göz ardı edip demokrasinin kendilerine vermiş olduğu yetkileri kendi yetkileri gibi yada bildikleri hatta kendi doğruları doğrultusunda mı kullanırlar.

Günlük, plansız, programsız, üretimsiz basit kadrolarla çalışan başkanlar sürekli eski yapılan hataları kullanıp o hataları kapatma yerine yeni hatalar yapılmaması için çalışması gerekirken kendi çözümsüzlüklerini ortaya koyarlar. Bunun yanında imkansızlıklar ve yoklukları bahane edip kurumda çalışan personelin çalıştığı ücreti bile tam olarak veremeyip personel değişiklikleri ile zaman geçirirler. Kaynakların olmayışından imkanların yokluğundan yakınırlar. Oysa belediye başkanları halkların onlara verdiği sorumluluk ve yetkilerin altında ezilmemek için sürekli şehrin gelişimi için projeler üretir, bu projelerini hayata geçirmek adına o şehirde yaşayan tüm birimlerle paylaşıp, her kesimi işin içine çekerek ortaya çıkan başarılarını bir dahaki seçime zaten taşırlar. Bu tür belediye başkanlarını takdirle izleyip Şehrül-emin yakıştırmasını yaparız değimli.

Belediye ve belediyecilikle ilgili yorumlarımıza bundan sonrada devam edeceğiz.