Antalyalı bir grup dağcı geçen hafta sonu Emerettin dağına tırmandı. Antalya ve İstanbul’da hava günlük güneşlikken onlar karın ve soğuğun tadını çıkardılar, dağda doyasıya. Orta yaş grubundan oluşan dağcılardan birisi de eski bir gazeteci. Milliyet’in Antalya büro şefi Yakup Özyıldız. Takma adı Lazca Parpali olan Yakup Özyıldız, gazeteciliğinden kalma alışkanlıkla tırmanma etkinliğinin günlüğünü tuttu.

Parpali’nin (Yakup Özyıldız) Emerettin günlüğü umurız sizi gönlünüzdeki dağlara götürür... Belli olmaz... Bir hafta sonu siz de kendinizi karlı dağlarda bulursunuz.

Gidemezseniz bile tırmanma günlüğünü keyifle okuyun…

Emerettin dağı ve dağcılar

Faaliyetin adı : Emerdin (Emerettin) Dağı (2405 m)
Tarih : 23-24 Aralık 2006
Rehber : Ömer Faruk Gülşen.
Katılanlar : Ömer Faruk Gülşen, Ali Fuat Çelikkan, Vildan Setoğlu, Fatmagül Kırımlıoğlu, Erol Sarı, Kerem Koçak, Yücel Tuğral, Ahmet Sami Selçuk ve Yakup Özyıldız
Zirve Yapanlar: Ömer Faruk Gülşen, Yakup Özyıldız.
Hava Durumu : Gündüz güneşli ancak aşırı rüzgarlı. Gece sıcaklık çadır içinde eksi 8 , dışarıda eksi 15 derece civarında. Ancak, aşırı rüzgar nedeniyle hissedilebilir sıcaklık çok daha düşük.
Rota : Antalya-Serik- Taşağıl-Beşkonak- Çaltepe (Bolhasan)- Dumanlı Yaylası.
Kamp Yeri: Eğrisu Yaylası (2005 m).


Etkinlik günlüğü  

İkisi kadın toplam 9 kişiden oluşan ekibimiz, cumartesi sabahı saat 09.30 da minibüsle yola çıktı. Antalya-Alanya karayolunun 52. kilometresindeki Taşağıl yol ayrımından girerek Köprülü Kanyona doğru ilerledik. Hamido’nun çiftliğinde kendimize iyi bir alabalık ziyafeti çektikten sonra Yeşilbağ köyüne gelmeden sağa saparak Dumanlı Yaylası yoluna girdik.

Saat 15.00’te Kahveoluğu Çeşmesi (1800 m)’nde aracımızdan inip çantalarımızı sırtlayarak kamp alanına doğru yürüyüşe başladık. Ancak, müthiş bir rüzgar sürprizi bizi bekliyordu. ilerlemekte çok zorlanıyor rüzgarin etkisiyle yere yuvarlanmaktan kurtulamıyorduk. Bir saatlık zorlu yürüyüşten sonra Yücel abi, daha fazla gidemeyeceğine karar verip, çadır arkadaşı Kerem ile birlikte oldukları yerde geceledi.

Biz yolumuza devam ederek saat 17.20’de kamp alanımıza ulaştık. Rüzgar hızını arttırmış, güneş de battığı için hava iyice soğumuştu. Karanlıkta çadırlarımızı kurduk ama donmaktan da zor kurtulduk. Daha çabuk ısınmak için yedimiz birden Ömer hocanın çadırına girdik. Burada içtiğimiz çay ve çorbalarla ancak kendimize gelebildik.

Bir gün öncesinin aşırı yorgunluğu ve şiddetli rüzgarın devam etmesi üzerine beş arkadaşımız zirve yapmaktan vazgeçti. Ben ve Ömer Hoca sabah 07.00 de zirve için yola çıktık. Rüzgar ve soğuk nedeniyle hiç mola vermeden bir buçuk saat sonra At Yatağı zirvesine ulaştık. Güneş sıcaklığını hissettirmeye başladığından keyfimiz yerine gelmişti. Performansımız da iyi olduğu için İt Yatağı zirvesini de yapmaya karar verdik. 09.10 da zirvedeki yerimizi alarak etrafı seyre başladık. Batımızda Tahtalı, Ziyaret ve Bozburun dağları; kuzeyimizdeki Dedegöl dağı ile Beyşehir Gölü’nün muhteşem görüntüleri bizi büyülüyordu. Doğu tarafımızda da bir çok dağ vardı . Ömer hoca hepsini tek tek anlatmasına rağmen aklımda kalmadığı için buraya yazamıyorum!

Fotoğraflarımızı da çektikten sonra farklı bir rotadan inişe başladık. Saat 10.30 da kampımıza geldiğimizde, arkadaşlarımızın çadırlarımızı topladığını, Fatmagül ile Vildan’ in bizim için hazırladığı çayı yudumlayınca bütün yorgunluğumuz gitti. Yarım saatlık bir dinlenmeden sonra tekrar çantalarımızı yüklendik ve hep beraber dönüşe başladık. Bir gün öncesine göre çok daha rahat bir şekilde aracımızın yanına geldiğimizde saatler 12.40’ı gösteriyordu.

Bu arada, kaptanımız Faik beyin hakkını yememek lazım. Bizim için tarlasından topladığı bir kasa portakal ve mandalinayı getirdiği gibi, dağ dönüşünde de bizi sıcacık çay ile karşıladı. 

Çok rüzgarlı, çok soğuk, çok maceralı, çok yorucu ama çok keyifli geçen bu etkinliğe katılan herkese çok çok teşekkür ederim.”