Irak'tan dönen şoför ailesini arıyor

Irak’ta çalışma umudu Kahramanmaraşlı Sönmez ailesinin ocağını söndürdü.

Kahramanmaraş’ın Afşin İlçesi Beyceğiz Mahallesi’nde ikamet eden Cuma Sönmez, ailesini geçindirebilmek için 4 ay önce Irak’a akaryakıt taşıyan Ataşlar Akaryakıt Taşıma Şirketi’ne ait tanker ile Bağdat’a yakıt götürdü. 3 çocuk babası şoför Cuma Sönmez, Irak’tayken eşi Müjgan Sönmez ile telefon görüşmesi yaptığı sırada tartıştı. Eşi Müjgan Sönmez’in "Irak tehlikeli, işi bırak geri dön" şeklindeki isteğine telefonda olumsuz yanıt veren Cuma Sönmez, bir gün sonra bundan pişmanlık duyarak eşini telefonla tekrar aradığında eşinin, ikiz oğulları Uğur ve Hacı Sönmez (10) ile birlikte Kahramanmaraş’tan ayrılarak İskenderun’a taşındıklarını öğrendi. Eşinin ev kirası için 300 milyon lira istediğini söyleyen Cuma Sönmez, "Ancak bu parayı yatıramadım ve üzerimdeki 150 milyon lirayı Irak’tan hesabına yatırdım ve Kahramanmaraş’taki evimize uğramadan direk İskenderun’a geldim. Ancak burada kendisine ulaşamıyorum. 12 gündür kızım Yağmur ile birlikte parklarda yatıp kalkıyorum, üzerimde 5 kuruş para yok. Perişan durumdayım" dedi.

Eşiyle tartışmakta hatalı olduğunu ifade eden Cuma Sönmez, "Hatalıyım keşke dönseydim, ama ben oraya ekmek parası için, evimizi geçindirebilmek için gittim. Ben de bir babayım, çocuklarımın iyiliğini istiyorum. Kızımızın iyiliğini istiyorum. Eşim beni duyuyorsa rica ediyorum, kızımız için, çocuklarımız için geri dönsün. Yeter ki ortaya çıkıp ne istediğini söylesin ben de ona göre davranayım. İstemiyorsa, çocuğumu alıp tekrar geri dönerim, ama çocuğumuza, ailemize yazık olmasın’" diye konuştu.

İskenderun’da küçük kızıyla 5 parasız perişan olduklarını söyleyen Cuma Sönmez, "Eşimin bulunması için Kaymakamlığa başvurdum, onlar da beni karakola yönlendirdiler, dilekçeyi karakola teslim edeceğim" dedi. İskenderun’da eşine bir kez cep telefonundan ulaşabildiğini kaydeden şoför Cuma Sönmez, "İSDEMİR’deki ziraat bankasına gittim, yatırdığım parayı çekmiş, telefonla sürekli arıyorum fakat telefonu kapalı. Bir kez açıldı, onda da bir erkek çıktı ve ’biz Sarıseki’deyiz, seni de tanımıyoruz’ dedi ve bir daha da ulaşamadım" şeklinde konuştu.
Parkta babasının yanında annesine kavuşmayı bekleyen minik Yağmur ise parkta anneleriyle birlikte oynayan çocuklara için için özlemle bakarken, annesine olan özlemini, onun resmini çizerek gidermeye çalışıyor. Bir ayağının sürekli ağrıdığını söyleyen minik Yağmur, "Anneciğim ne olur dön, seni çok özledim" dedi.