Bahattin Karakoç
Bahattin KARAKOÇ (1930- )
Şair.Elbistan’da doğdu.Şair Abdürrahim Karakoç’un ağabeyi, şiirle uğraşan beş kardeşin en büyüğü. İlkokulu köyünde okudu. Adana-Düziçi Köy Enstitüsü’ne üç yıl devam etti, imtihan vererek Ankara-Hasanoğlan Köy Enstitüsü Sağlık Bölümü’ne girdi. 1949 yılında buradan mezun oldu. Uzun süre köylerde çalıştı. Maraş Verem Savaş Dispanseri’nde Sağlık memuru olarak görev yaptı.
İlk şiiri Behçet kemal Çağlar’ın yönettiği Yurt gazetesinde yayımlandı (1942). Daha sonra Köy, Kızılelma, Genç kalemler, Orkun, Elif, Tohum, Çağrı, Fedai, Ozan, Meşale, Büyük Türkiye, Zeren, Hareket, Pınar, Öncüler, Türk Edebiyatı, Hisar, Töre dergilerinde yazdı. Hikaye denemeleri de oldu. Bazı hikayeleri Zeren, Elif, Çağrı gibi dergilerde yayımlandı.
Türk Kadınlar Birliği ile Akşam gazetesinin 1962’de düzenledikleri bir yarışmada İsa ile İshak adlı hikayesi ikinci oldu.
Son devir Türk şiiri içinde kendine has bir yeri olan Karakoç, önceleri âşık tarzı’nı benimsemişti. Bazı şiirlerinde Ekinözülü Âşık Rahmanî mahlasını kullandı.
Eserlerinden bazıları:
Mevsimler ve Ötesi (1962),
Seyran (1973),
Sevgi Turnaları (1975).
