2,5 METREKARELİK DÜKKANDAN DÜNYAYA 'ŞAMBALİ' SATIYOR

İzmir'in tarihî Kemeraltı Çarşı-sı'nda, 2,5 metrekarelik bir dükkân-da şambali tatlısı satılıyor; hem de tam 70 yıldır... İşyerini şimdi üçüncü nesil işletiyor.

Bulgaristan'dan 1939 yılında İzmir'e göç eden Adem Saatçi'nin açtığı Meşhur Hisarönü Şambalicisi'nin şöhreti, Türkiye sınırları aşmış durumda. Yurtdışından gelip bu küçük dükkânın önünde kuyruğa girerek şambali yiyenler bile var. Yurdışına, gurbetçileri ziyarete gidenler, hediye olarak Hisarönü'ne uğrayıp şambali alıyor.

Kurulduğundan bu yana bu küçük dükkâna ilgi hiç azalmamış. Bunun en önemli sebebi, şambali tatlılarının bakır tepsilerde ve odun ateşinde pişirilmesi. Şambali, dilimlenmiş servis ediliyor ve sade, kaymaklı, tarçınlı veya Hindistan cevizli yenebiliyor; hem de sade 1, kaymaklı 1,5 TL'ye.

Küçük tatlı dükkanının müdavimleri arasında, Yunan adalarından günübirlik gelen turistler de var. Yunanlılar, kilo kilo şambali alıp götürüyor. Meşhur Hisarönü Şambalicisi'nin şimdiki işletmecisi İbrahim Çiçek, Almanya, İtalya, Avusturya, hattâ Amerika'dan bile sipariş aldıklarını, bunun da kendilerini gururlandırdığını söylüyor.

Çiçek, dükkanlarından daha önce şambali yiyenlerin, Kemeraltı Çarşısı'na gelip de tatlı almadan gitmediğini ifade ediyor. Şambaliyi yaparken yağ kullanmadıklarını, bakır tepside odun ateşinde pişirmelerinin, lezzetini artırdığını belirten Çiçek, buradan sekiz ailenin geçimini sağladığını anlatıyor. Özellikle kışın satışların erken bittiğini söyleyen İbrahim Çiçek, "Yazın gün uzun ve hava sıcak olduğundan satışlar biraz düşüyor. Kışın ise saat 15.00'te bütün tepsileri bitirdiğimiz oluyor." şeklinde konuşuyor.

Şambali satarak okul bile yaptırdı

Bulgaristan'ın Filibe şehrinde 1918 yılında doğan Adem Saatçi, Rüştiye'den mezun olduktan sonra 1939 yılında Türkiye'ye geldi. Bursa, İstanbul ve İzmir'de çeşitli iş kollarında çalışan Saatçi, Hisarönü'nde şambali sattı ve 1987 yılında emekli oldu. Adem usta 2,5 metrekarelik dükkandan kazandıklarıyla birçok hayır işine de katkıda bulunuyor. Menemen Haykıran köyüne bir ortaokul ve çeşme, Urla Devlet Hastanesi'ne kreş, Yenişehir Özürlüler Merkezi'ne bir mutfak ve yemekhane, Karaburun, Yayla köyü ve Menemen'in Hasanlar köyüne birer çeşme yaptırdı. Vefat etmeden önce işi, çırağı Muammer Doyurgan'a devretti. O 1998'de hayata veda edince çocukları Can, Aşkın ve Cenk Doyurgan işin başına geçti.