Uygulanan kotalar yüzünden Muğla’nın Milas ilçesinde yok olma seviyesine gelen tütün, Akkovanlık köyünde geçim kaynağı olmayı sürdürüyor. 

Yanlış tarım politikaları ve kotalar yüzünden tütün memleketi Milas’ta yüzde 96’lık bir düşüş yaşayan tütün üreticiliği buradan geçimini sağlayan bin hanelik Akkovanlık köyünün gelir kaynakları arasında olmayı sürdürüyor. Akkovanlık’taki tarım topraklarının verimsiz, tütün yetiştiriciliğine elverişli olması nedeniyle üretimi yapılan tütün tarlaları geniş bir coğrafyaya sahip köyün yüzde 60’lık bir alanını kaplıyor.
Köydeki üretimde yaklaşık yüzde 10’luk bir düşüş yaşandığını anlatan çiftçi Cafer Yıldız, Akkovanlık’ta tarıma elverişli toprakların verimsiz olması nedeniyle, başka ürün yetiştiremediklerini belirtti. Akkovanlık’ta 1. kalitede tütün üretimi yapıldığına dikkat çeken Yıldız, “Diğer köylerde çiftçi arkadaşlarımız tütünden para kazanmıyor. Eskiden Milas’ın her yeri tütün tarlasıydı. Üretimde yüzde 96’lık bir düşüş var. Ancak, bizim topraklarımız tütünden başka bir ürün yetiştirmeye elverişli olmadığı için biz tütün üretebiliyoruz. Pazarlamada sıkıntı yaşamıyoruz. Tekel ya da tüccarlar ürünlerimizi sorun yaşamadan uygun fiyatlarla satın alıyorlar” dedi. 

Karacahisar köyünde bir zamanlar geçimini tütün üreticiliği yaparak sağlayan Bayram Ünal da, tütüne kota uygulanması, mazot fiyatlarının yükselmesi nedeniyle üretim maliyetlerini karşılayamadığını sonuç olarak tütün üreticiliğini bıraktığını söyledi. Ünal; “2002’den sonra tarım sektöründe bir kırılma yaşanmaya başladı. Şu zamana kadar geçimimi tarımla ve çiftçilikle sağlıyordum. Özellikle ektiğim tütünden çok iyi bir kazanç elde ediyordum. Köyümüzde tütün paraları alınacağı günlerde bir hareketlilik, canlılık olurdu. Buradan sağladığım kazançla, gereken tarım aletlerini, gübreleri, tarım ilaçlarını hiç sıkıntı çekmeden alabiliyordum. Tütün üreticiliğinin yanında sebze, meyve ve besi hayvancılığı ile de uğraşıyordum. Kendi yemimi tarlamda üretip yem ihtiyacımı karşılayabilir durumdaydım. Ama 2002’den sonra mazot fiyatlarının neredeyse benzinle aynı fiyatlara gelmesi, gübre fiyatlarındaki artış ve verilen primlerin kesilmesi sonucunda büyük sıkıntılar çektim. Geçmiş yıllarda Karacahisar köyünde 380 kişi tütün üreticiliği yapıyordu ama bugün bu sayı 3’ye düştü. Bu düşüş bence her şeyi anlatır. Şu an traktörün tek lastiğini alacak kudretim yok. Bu yüzden çiftçiliği bıraktım ve şuan bir şirkette asgari ücretle çalışıyorum” diye konuştu.